Նիկոլ Փաշինյանը նոր լայնածավալ պատերազմի մասին հայտարարեց այնպես, ինչպես 2023 թվականի աշնանը հայտարարեց Արցախում էթնիկ զտումների մասին, այն ժամանակ հայտարարելով, որ մենք հետ չենք կանգնելու խաղաղության օրակարգից։ Այս մասին NEWS.am -ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց «Հայաքվե» նախաձեռնության անդամ Մենուա Սողոմոնյանը։

«Փաշինյանը հիմա նույն բանն է ասում։ Ի պատասխան Ադրբեջանի ագրեսիվ քաղաքականության՝ նա ասում է, որ հետ չի կանգնի խաղաղության օրակարգից։ Ադրբեջանի կողմից նոր ագրեսիայի նախապատրաստմանը մենք պատասխանում ենք անատամ հայտարարություններով, անվտանգության ոլորտում չենք համագործակցում տարածաշրջանի երկրների հետ, այլ հիմնվում ենք տարբեր, այդ թվում՝ բարեկամական երկրների բանավոր հայտարարությունների վրա։

Եթե ​​մենք խոսում ենք երկրի թույլ հնարավորությունների մասին, ապա դա նշանակում է, որ կատարվել է ծանր հանցագործություն՝ հաշվի առնելով, որ 3,5 տարվա ընթացքում կարելի էր հուսալիորեն զինել առաջնագիծը։ Հասարակությունը պետք է տեսնի պետության վերաբերմունքը բանակի նկատմամբ.

Ադրբեջանը նույնպես լուրջ կորուստներ ունեցավ, սակայն զինվում է, զորավարժություններ անցկացնում։ Չէ՞ որ ՀԱՊԿ-ից ու Իրանից բազմաթիվ ակնարկներ ու առաջարկներ են եղել։ Ինչո՞ւ Հայաստանի իշխանությունները չեն գնում դրան։ Արևմուտքին չնեղացնելու համա՞ր։

Հայաստանում իշխանության է օկուպացիոն ռեժիմը, և նրա դիվանագիտական ​​քաղաքականությունը հանցավոր է։ Միտումնավոր վարվում է պարտվողական քաղաքականություն, իսկ ժողովրդի մեջ փորձում են սերմանել թուլության զգացում, զիջումների գնալու պատրաստակամություն։

Նախատեսվում է Հայաստանը դարձնել թույլ երկիր՝ առանց հեռանկարի։ Սրա դիմաց իշխող վարչախումբը հույս ունի Ադրբեջանի և Թուրքիայի աջակցության վրա՝ իր իշխանությունը պահպանելու հարցում»,- նշել է Սողոմոնյանը։

Նրա խոսքով՝ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո բանակցություններում հայկական օրակարգ չկա, Հայաստանի իշխանությունները հետևում են ադրբեջանական օրակարգին և գնում են զիջումների։

Քաղաքական գործիչը կոչ է արել զարգացնել համագործակցությունը այն կենտրոնների հետ, որոնց հետ Հայաստանի հարաբերությունները ռազմավարական բնույթ են կրում, բարելավել Ռուսաստանի հետ երկխոսությունը, Իրանի հետ հարաբերությունները հասցնել ռազմավարական գործընկերության, աշխատել նաև Արևմուտքի հետ՝ ճկունություն ցուցաբերելով։