Հայաստանի նկատմամբ վարվող Թուրքիայի նախապայմանային քաղաքականությունը պայմանավորված չի եղել ու չի լինելու այդ երկրի ներքաղաքական վիճակով։ Հետևաբար, անկախ նրանից, թե ով կլինի այնտեղ նախագահ, մեր հարցում այդ երկրի դիրքորոշումն ու քաղաքականությունը չի փոխվելու։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հնչեցրեց թուրքագետ Մուշեղ Խուդավերդյանը։

«ՀՀ-ի հետ հարաբերություններ հաստատելու համար հստակ նախապայմաններ է առաջ քաշել Թուրքիան։ Հայաստան-Թուրքիա, Հայաստան-Ադրբեջան հարաբերությունները կկարգավորվեն միայն այն դեպքում, երբ Հայաստանը բավարարի առաջ քաշված նախապայմանները, իսկ կարևորագույն նախապայմանն Արցախն Ադրբեջանի մաս ճանաչելն է։ Այդ նախապայմանները նոր չեն, դա մշակված պետական ծրագիր է, որը չի փոփոխվել Թուրքիայի որևէ իշխանության օրոք»,-ասաց թուրքագետը։

Խուդավերդյանի խոսքով՝ թուրքական նախապայմանները միաժամանակ արևմտյան նախապայմաններ են, և եթե արտաքին քաղաքականության մեջ որոշակի վերաձևումներ կարող են լինել՝ կախված նրանից, թե ով կլինի հետագայում Թուրքիայի ղեկավարը, ապա Հայաստանի հետ հարաբերություններում դրված կարմիր գիծը՝ նախապայմանները, որևէ դեպքում չի փոփոխվելու։

Անդրադառնալով Էրդողանի՝ Մեծ Թուրան ստեղծելու ցանկությանը՝ Խուդավերդյանը նկատում է՝ որքան էլ Թուրքիայի ազգայնամոլ շրջանակները դա ցանկանան, այնուամենայնիվ, այն իրատեսական չի։

«Թուրքիայում կան ուժեր,որոնք Մեծ Թուրանի գաղափարն են բարձրացնում, բայց այդ գաղափարախոսությունը, ըստ իս, կենսունակ չէ, քանի որ երբ ԽՍՀՄ-ը փլուզվեց, Թուրքիան ցանկանում էր միավորել թյուրքալեզու երկրներին, բայց այդ երկրները չցանկացան կորցնել իրենց անկախությունը։ Բացի այն, դրա համար բավարար տնտեսական ներուժ չունի այդ երկիրը։ Այն, ինչ արտահայտում են ազգայնամոլական շրջանակները, միշտ չէ պետական քաղաքականություն է դառնում։ Էրդողանն, այո, Մեծ Թուրանի ջատագով «Գորշ գայլերի» հետ սերտ կապեր ունի, դաշինք է կազմել նրանց հետ ու ինքն էլ այդ գաղափարի կրողն է, բայց չեմ կարծում, թե Մեծ Թուրան կկարողանան ստեղծել»,-ասաց Խուդավերդյանը։

Թուրքիայի ներքաղաքական կյանքում զարգացումների հավանականությունը, ըստ մեր զրուցակցի, մեծ է, քանի որ պայքարը շարունակվում է․ շատ բան կախված կլինի Էրդողանի գլխավոր մրցակից Քըլըչդարօղլուի հետագա քայլերից։ Թուրքագետը նկատում է՝ լրիվ կանխատեսելի էր, որ Էրդողանը կիրառելու է վարչական լծակները, ընտրակեղծարարությունների է դիմելու, բայց Քըլըչդարօղլուի հնարավորությունները նույնպես մեծ էին ՝ հատկապես, եթե հաշվի ենք առնում ընտրություններից առաջ անցկացված հարցումները, որոնց համաձայն՝ առաջատարն ընդդիմադիր թեկնածուն էր։

«Թեկուզ Էրդողանը վերընտրվել է, դա դեռ չի նշանակում, թե պայքարն ավարտված է։ Չմոռանանք, որ Թուրքիայի պատմության մեջ արդեն երկու հետընտրական հեղափոխություն է եղել, և բանակը տապալել, պատժել է տվյալ պահին իշխանության գլուխ գտնվողին՝ այն բանի համար, որ փորձել է խորացնել ռուսների հետ կապերը»,-նշեց Խուդավերդյանը և հավելեց, որ որ թեկուզ ռուսական հատուկ ծառայություններին հաջողվել է պահել Էրդողանին աթոռի վրա, բայց վերջինս հեղինակազրկված ու վատառողջ քաղաքական գործիչ է։ Այստեղից հետևություն կարելի է անել, որ ժամանակն ի վնաս Էրդողանի է աշխատում։