Մի սերունդ էշացած ապրեց ու գնաց։ Հիմա երկրորդն է պատրաստւում անցնել նոյն ճանապարհը։ Բարեկրթութիւն խաղալու ժամանակ չունենք։ Յետոյ չգիտեմ ինչպէս, բայց ռազմավարական որեւէ յաջողութեան հասնելու համար ինձ պիտի ապաւինէիք, ինչը որոշ պահերի արեցիք եւ շահեցինք։ Հիմա էլ կրկին ինձ պիտի ապաւինեք, դժբախտներ, ինձ պիտի աջակցեք, որովհետեւ ես ոչինչ ինքս անել չեմ պատրաստուել երբեք եւ չեմ հաւակնել անելու։ Ես ընդամենը ձեր ԻՆՔՆՈՐՈՇՄԱՆ իրացումն են կամեցել եւ որոշ դէպքերում իմ եւ ընկերներիս ինքնազոհաբերման գնով եւ ՏԻՐՈՋ ԿԱՄՔՈՎ հասել դրա իրականացմանը։ Այսօր էլ երբ խօսում եմ սահմանադրական բարեփոխումների մասին յանուն բացարձակ ժողովրդավարութեան գաղափարի յաղթանակի, դա էլ նոյն բանն է։ Բոլոր քաղաքական գործիչներն ու քաղաքականամերձ ողորմելիները իշխանութիւն են ուզել եւ ուզում, ես ի սկզբանէ, կամեցել եմ ձեր՝ մեր քաղաքացիների իշխանութեան հաստատումը եւ ոչ թէ ակծիւծիւիստական ճղճղոցներով, այլ աւելի քան հիսունամեայ համառ ու հետեւողական աշխատանքով յանուն ձեր իրաւունքների… Կը հասցնենք սա հասկանալ, գուցէ ինչ-որ բան փոխենք միասին, չէ՞, ձեր նախնիների պէս կը ոչնչացուեք եւ կամ կդառնաք <<երջանիկ գաղթական>> <<մեռնիմ նէ, դիակս տարեք Հայաստան՝ Կիլիկիա>> երգով…

Պարույր Հայրիկյանի գրառումը