Փարիսեցիները Հիսուսին փորձելու մտադրությամբ մոտեցան նրան և հարցրին.
— Մեր Օրենքով մեկն իրավունք ունի՞ որևէ պատճառով արձակելու իր կնոջը։
Հիսուսը պատասխանեց նրանց.
— Սուրբ գրքերում դուք չե՞ք կարդացել, թե Աստված սկզբից «արու և էգ ստեղծեց մարդկանց» և ասաց նրանց. «Դրա համար տղամարդը պիտի թողնի իր հորն ու մորը և միանա իր կնոջը, և երկուսը մեկ մարմին պիտի լինեն»։ Հետևաբար, այլևս երկու չեն, այլ մեկ մարմին։ Ուրեմն որևէ մեկը թող չբաժանի նրանց, ում Աստված միացրեց։
Փարիսեցիները դարձյալ հարցրին նրան.
— Հապա ինչո՞ւ Մովսեսը օրենք սահմանեց բաժանման թուղթ տալ կնոջը և արձակել նրան։
Հիսուսը պատասխանեց.
— Մովսեսը ձեր խստասրտության պատճառով թույլատրեց արձակել ձեր կանանց, բայց ստեղծագործության ժամանակ արձակելու խոսք չի եղել։ Իմացե՛ք նաև՝ ով իր կնոջն արձակում է առանց պոռնկության պատճառի և մի ուրիշին է առնում, շնություն է անում, և ով արձակված կնոջն է առնում, նա էլ է շնություն անում։
(Մատթեոսի ավետարան 19:3-9)