Հնարավոր է՝ ինչ-որ խումբ փորձի ինչ-որ բան ձեռնարկել, բայց դա բոլորովին չի ազդի քաղաքական գործընթացների վրա՝ ասել է ՀՅԴ խորհրդարանական խմբակցության քարտուղար Աղվան Վարդանյանը՝ պատասխանելով այն հարցին, թե արդյոք ընդդիմությունը կփորձի՞ որևէ բողոքի ակցիա կազմակերպել այն ժամանակաշրջանում, երբ սահմանադրական բարեփոխումները վերջնական ուժի մեջ մտնեն՝ հաշվի առնելով այն փաստը, որ Հայաստանի գործող նախագահ Սերժ Սարգսյանի լիազորություններն ապրիլին են ավարտվում։

Վարդանյանը news.am-ի հետ զրույցում վստահություն է հայտնել, որ Հայաստանում ընդդիմությունը չի կարողանա որևէ լուրջ բողոքի ցույց կազմակերպել` ասելով, որ նման սպառնալիք Հայաստանում գոյություն չունի:

Վարդանյանը, իհարկե, գործնականում ճիշտ է ասում, որովհետև օբյեկտիվ վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ Հայաստանում չկա քաղաքական որևէ ուժ, որն ի վիճակի կլինի 2018-ի ապրիլին ի դերև անել իշխանության ծրագրերը: Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը պահանջում են կամ վարչապետության հեռանկարը փորձում են կանխել այն ուժերը, որոնք խորհրդարանական ընտրություններում կատարելապես ձախողվել են կամ հարաբերականորեն հաջողել են՝ առանց իշխանափոխության օրակարգի:

Մյուս կողմից՝ այս տարվա ապրիլի անցնում ընտրությունները կանխորոշվել են անցած տարվա խորհրդարանական ընտրություններով, երբ աֆրիկա-ասիական քաղաքական մշակույթին բնորոշ կոնսենսուս ձևավորվեց քաղաքական այցեքարտ չունեցող իշխանության և այլընտրանքից զրկված հասարակության միջև: Այդ կոնսենսուսը խորքային իմաստով շատ ավելի վտանգավոր է, քան այն ընտրությունները, որոնք ավարտվել են ընդդիմադիր գործիչների ձերբակալություններով կամ գրասենյակների գրավումով: Ապրիլի 2-ի վտանգն այն է, որ ոչ թե ընդդիմությունը, այլ հասարակությունը հայտնվեց խաղից դուրս վիճակում:

Մյուս կողմից՝ Աղվան Վարդանյանի լավատեսությունը կարճաժամկետ կամ խաբուսիկ է, որովհետև արաբական երկրների, իսկ այսօր Իրանի փորձը ցույց են տալիս, որ խաղից դուրս հայտնված հասարակությունների վարքագիծն անկանխատեսելի ու նաև վտանգավոր է լինում: Տասը հազար դրամն իշխանության և հասարակության կոմպրոմիսի, բայց նաև հասարակության նվաստացման խորհրդանիշն է:

Նվաստացած հասարակությունները, մանավանդ իրական ընդդիմության բացակայության պայմաններում, պայքարում են ցանկացած եղանակով՝ խտրություն չդնելով միջոցների սահմանադրականության միջև: ՊՊԾ գնդի գրավումը ահազանգ էր, բայց, ինչպես երևում է, իշխանության ներկայացուցիչները դասեր չեն քաղում: Նման դեպքերում այլ երկրների փորձի հիշատակումը նույնիսկ անիմաստ է, որովհետև Հայաստանի իշխանությունը թերևս ուշքի կգա, երբ հեղափոխությունը չոքի Հայաստանի դռանը: Դոնալդ Թրամփը երեկ ասել էր, որ Իրանի ժողովուրդն ազատության և հացի կարիք ունի: Նույնը վերաբերում է Հայաստանի ժողովրդին: