Մի քանի մետր ասֆալտ արեցին ու քաշվեցին մի կողմ

«Հայաստանի ճանապարհները բարվոք վիճակի բերելու համար մոտավորապես 500 միլիարդ դրամի ներդրումային ծրագիր է հարկավոր, տարեկան մոտ 100 միլիարդ»,- ասել է տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարար Վահան Մարտիրոսյանը՝ հավելելով, թե հնարավորությունները սահմանափակ են, անում են մաքսիմալ չափով:

Թե ինչքան է մաքսիմալը, նախարարը չի մանրամասնել, իսկ հանրությունը չի տեսնում նույնիսկ մինիմալը: Ճանապարհաշինարարները համոզված են, որ ոլորտում թերացումները հաջորդում են մեկը մյուսին, իսկ ծրագրերը փոշիացվում են անխնա:

Այսօր մարդիկ Իջևանի հատվածում փակել են ճանապարհը՝ վիճակը շտկելու այլ ելք չունենալով: Լավ օրից չէ, որ հասել ենք ինքնագործունեության, ժողովուրդն այլևս չի հավատում ասվածին, խոստումներից մարդիկ կշտացել են: Մայրաքաղաքն ավելի լավ վիճակում չէ, երկու օրից քաղաքապետի ընտրություններ են, մի քանի մետր ասֆալտ արեցին ու քաշվեցին մի կողմ, մինչդեռ քարուքանդ փողոցների թիվն օրեցօր ավելանում է, «ավելի բարեկարգ Երևանով» պաստառապատված շին. ընկերությունների քանդած փողոցները ամիսներով մնում են քարուքանդ վիճակում, ու դրա համար ոչ ոք պատասխանատվություն չի կրում:

Օրինակ՝ կենտրոնում Գնունի փողոցից դեպի օղակաձև զբոսայգի տանող հատվածը, արդեն ինչքան ժամանակ է՝ խայտառակ վիճակում է։ Այստեղ ժամանակին հատեցին ծառերն ու օբյեկտներ կառուցեցին. «Կարաս», դրա կողքին ինչ- որ նոր՝ հսկա շինություն, ապա «Ջոս» համալիրը, որից հետո գալիս է Ծառուկյանի սպորտկոմպլեքսը ու այս օբյեկտներ տանող ճանապարհին մեքենաները վստահ չեն, որ անվնաս դուրս կգան:

Դժվա՞ր է  կառուցապատողներից պահանջել բարեկարգել գոնե իրենց օբյեկտների դիմացը, եթե նույնիսկ դրանց վճարած հարկերից չեն կարողանում հատկացնել շրջակայքի բարեկարգմանը: Սրանք հարցեր են , որոնք տարիներով չեն լուծվում, իսկ շարքային հարկատու քաղաքացին դրանց բախվում է ամեն օր:

Ռուզան Ավոյան