Ինչպես են ավարտվելու ընտրությունները։ Այսօր այս հարցը հուզում է շատերին։

Ավարտին մոտեցավ նախընտրական շոուն, վաղը կբաժանվեն չորրորդ հանրապետության «վկայականները»: Վաղը պարզ կլինի, որ ոչինչ չի փոխվելու մեր երկրում, քանի որ մենք չփոխվեցինք: Շատերը սպասելիք ունեն։ Իշխող կուսակցությունը խոստումներ է տվել այն մարդկանց, ովքեր օգնել են իրենց: ԲՀԿ –ն և մնացած քաղաքական ուժերը ևս խոստումների առումով հետ չեն մնում:

Ապրիլի 2-ից հետո մի շարք խոստումներ՝ մասնավորապես իրենց սատարող անձանց կամ կուսակիցներին գործադիր մարմիններում տեղավորելու խոստումն այսօր ոմանց ստիպել է գումարներ, ոմանց էլ այլ կարգի ներուժ ներդնել օրենսդիր մարմնի ձևավորման գործում, ուստի չի բացառվում, որ Ազգային ժողով անցնողների նախնական ցուցակները հիմնովին վերաձևվեն:

Թե ինչ տեղի կունենա ապրիլի 2 –ին, դժվար է այսօր միանշանակ ասել, բայց մի բան հաստատ է՝ այն ուժերը, որ կանցնեն խորհրդարան, կվերցնեն իրենց մանդատները ու կլռեն, իսկ մյուսները «հետընտրական» կարգով փոքր- ինչ կհոխորտան ու էլի 5 տարի կլռեն:

Ասել է թե՝ (չհաշված մանր- մունր վեճերն ու կռիվնեը, ու տա Աստված, որ լուրջ միջադեպեր չլինեն) սենսացիոն զարգացումներ չեն սպասվում:

Սոցիոլոգ Ադիբեկյանը չբացառեց երկրորդ փուլը, մենք բացառման վարկած ենք առաջ քաշում: Ամեն բան ավարտվելու է մեկ փուլով: Մի նկատառում միայն, որ հույս չի թողնում լավատես լինելու։ Մարդիկ կորցրել են հավատը: Փոփոխություն ուզում են բոլորը, բայց ոչ մեկը չի ուզում իրենից սկսել:

Հիմա 10 հազարները մի տեսակ օրինաչափ դարձան: Նախընտրական քարոզարշավը քաղաքական չէր, չկար քաղաքական, գաղափարական, ծրագրային պայքար: Չկա վաղվա երազանքը, բոլոր տարիքային խմբերի մոտ բացակայում է վաղվա օրվան սպասելու ուրախությունը:

Ամեն դեպքում, վաղը ծնունդ է առնելու մեր չորրորդ հանրապետությունը, ասենք շնորհավոր, ու թող այն մեզ հույս և հավատ բերի,իսկ սիրել մենք կարող ենք ամեն մեկս յուրովի:

Ռուզան Ավոյան