Նոր կառավարության ձևավորմանը համընթաց բավականին խոշոր ֆիգուրներ դուրս մնացին քաղաքական դաշտից: 2017- ը պատասխանատու տարի է ՀՀԿ-ի համար: Օրերս Սեյրան Օհանյանը հայտարարել է քաղաքականությամբ զբաղվելու իր որոշման մասին: Նրան, ըստ նախնական վարկածի, կմիանա Վիկտոր Դալլաքյանը: Պարզ է, որ քաղաքական գործիչներն ու տարբեր տրամաչափի չինովնիկները ներդրվում են տարբեր կետերում, որոշակի նպատակներով, և որ այս ամենն ընդամենը տեղաշարժ է նույն շախմատի տախտակի վրա:
Այս ֆոնի վրա հետաքրքիր է մի քանի խոշոր ֆիգուրների դասավորությունը. Հովիկ Աբրահամյան, Գագիկ Բեգլարյան, Սեյրան Օհանյան։
Եթե վերջինս որոշել է զուտ քաղաքականությամբ զբաղվել և հայտարարել է, թե 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններին անելիք ունի ու նման պատասխանատու պաշտոն զբաղեցնելով չէր կարող մասնակից լինել ընտրությունների գործընթացին, ապա չնայած Բեգլարյանի խորհրդավոր լռությանը, հստակ է նրա անելիքն ընտրությունների ընթացքում։ Նրա ունեցած ներուժը միշտ օգտագործվել է, և այսօր էլ դա հաշվարկված է ՀՀԿ-ի կողմից:
Սեյրան Օհանյանի՝ քաղաքական կյանք մտնելու, մասնակցության ձևաչափը և ծրագրերը համարյա պարզ են, իսկ այ Հովիկ Աբրահամյանի պարագայում մի փոքր անհասկանալի է. դժվար թե վերջինս բավարարվի ՀՀԿ-ի ներսում իրեն տրվող վստահությամբ, նամանավանդ, որ դա էլ ժամանակ առ ժամանակ կասկածի տակ է դրվում:
Մի քանի հավատարիմ համարվող կադրեր, որոնք երկար տարիներ ՀՀԿ տնտեսության ֆինանսական հենասյունն էին, այսօր դուրս են մղված դաշտից. Գագիկ Ծառուկյան, Միհրան Պողոսյան, Գագիկ Խաչատրյան, Մաքսիմ Հակոբյան։ Նեղացածների այս ցանկը կարճ չէ:Թե ինչով կզբաղվեն նրանք գալիք տարում, այլ թեմա է, որին դեռ կանդրադառնանք:
Հետաքրքիր խմորումներ են տեղի ունենում ՀՀԿ կանանց ճակատում. այստեղ ներքին պայքարն ավելի խորն է ու թեժ։
Մեր ունեցած տեղեկություններով՝ զրնգոցն իրեն ուշացնել չի տա:
Մինչ ՀՀԿ կուլիսներում փորձում են հասկանալ ինտրիգների տրամաբանությունը, հանրությունը զբաղեցվում է Տեր- Պետրոսյանի ելույթի քննարկմամբ, որի ստեղծած աժիոտաժը միգուցե հենց այդ նպատակով էլ լայնորեն թույլատրելի եղավ: Միթե մենք լրջորեն հավատում ենք, որ մեզանից է կախված հող տալ կամ չտալը: Հանրությունը բաժանվել է հող տվողների և չտվողների։ Ծիծաղելի է՞. և այո, և ո՛չ: Սա շատ վտանգավոր՝ միանգամից մի քանի թիրախի խփող խաղ է. Զբաղեցնելով մարդկանց, շոշափել նրանց տրամադրությունները, ստեղծել հուսահատության — բարոյալքման մթնոլորտ: Մեկ հարցում անվիճելի ճիշտ է Տեր Պետրոսյանը. «Եկել է լրջանալու պահը»:
Ռուզան Ավոյան
- 11:00Մի ասացվածք կա. հայի հետին խելքը իմը լիներ
- 12:28Քաղաքապետարանում իրենց վախկոտի պես պահեցին թե՛մազ քաշող բորենին, թե՛ ձեռք գցող ու ապտակ ստացող փողկապավորը
- 13:57ՃՈ-ն հատուկ ծուղակնե՞ր է պատրաստել վարորդների համար
- 16:16Ամեն նորի հետ երանի են տալիս նախորդին
- 12:32Հրամցվում է հերթական «հում» նախագիծը. միջոցներ քերելով բյուջե լցնել
- 13:19Գարշահոտ բուրող աղբամաններով Երևանս
- 12:53Արդարացված չէ «կարմիր գծերի» կողմից գանձվող 5000 դրամ գումարը
- 12:16Ոչնչից մեծ աղմուկ. այնուամենայնիվ., բանակի բեռը մնում է միջին վիճակագրական քաղաքացու զավակների ուսերին
- 12:23Ահա թե ինչու են տապալվում դատավարությունները մեր երկրում
- 15:55Մենք ունենք երկամսյա կալանք, որ գրեթե չի կիրառվում որպես առանձին պատժամիջոց