Ում է ձեռնտու փաստի առաջ կանգնեցնել նորանշանակ նախարարին

Կրքերը բանակի համար 1000- ական դրամներ հավաքելու նախագծի (հիշեցնենք, որ Հայաստանի յուրաքանչյուր աշխատող քաղաքացուց պահվելու է 1000-ական դրամ՝ 2017 թ. փետրվարից հետո զոհվածների ընտանիքներին ու վիրավոր զինծառայողներին փոխհատուցելու նպատակով) շուրջ դեռ չեն դադարել, երբ բանակի կազմավորման օրվան համերգ կազմակերպելու համար Պաշտպանության նախարարության՝ 50 մլն դրամ վճարելու մասին որոշումը, նոր փուլ մտցրեց հանրության դժգոհությունը: Այս երկու նախաձեռնությունները տեղի ունեցան Վիգեն Սարգսյանի՝ նախարար նշանակվելուց անմիջապես հետո:

Ինչ խոսք, Վիգեն Սարգսյանը, որպես բանակի ղեկավար, չէր ցանկանա նման բան թույլ տալ՝ հարվածի տակ դնելով սեփական հեղինակությունը: Նա, որ հատկապես վերջին շրջանի իր գործունեության ընթացքում հաջողակ չինովնիկ է եղել, այսօր կանգնել է իմիջը պահելու խնդրի առաջ: Արդյո՞ք Վիգեն Սարգսյանը, որին իրավամբ խելացի ու հավասարակշռված պաշտոնյա են համարում, ի զորու էր ժողովրդի գրպանից 1000 դրամ կորզելու անմշակ որոշումը կայացնել ինքնուրույն: Միանշանակ ոչ։ Իսկ այսօր կրկին բանակի անվան հետ կապված այսքան գումար ծախսելու հարց է բարձրացվել մի միջոցառման վրա, որը գոնե պատերազմական այս վիճակում ոչ մեկին պետք չէ, բացի իշխանությունից:

Ակնհայտ է, որ բանակին օգնելու որոշումը ու դրա անկատար մեխանիզմը մշակվել է նրանից վերև գտնվողների հանձնարարականով: Համերգը ևս նոր թափ հաղորդեց նախարարի նկատմամբ բացասական վերաբերմունքի դեռ չհանդարտված ալիքին, նրան թողնելով ընտրել՝ կամ կուլ տալ վիրավորանքների ու անվստահության ահռելի չափաբաժին, կամ հրաժարական տալ ոչ միայն նախարարի պաշտոնին, այլև իր կարիերային առհասարակ:

Ռուզան Ավոյան