«Ֆինանսների նորանշանակ նախարար Վարդան Արամյանը երեկ հայտարարելէ, որ անցնող երկու տարիներին Հայաստանի տնտեսությունը շոկ է ապրել, գալիք տարին պետք է լինի կայունացման տարի, որպեսզի 2018 թվականից արդեն հնարավոր լինի մտածել զարգացում ապահովելու մասին: Երկու տարի շարունակ Հայաստանի հասարակությանը հավաստիացնում էին հակառակը, որ Հայաստանի տնտեսությունն աճ է արձանագրում, և նույնիսկ ոչ միայն աճ, այլև որակապես նոր աճ: Այժմ պարզվում է, որ որակապես աճել է սուտը, որ հասարակությանը երկու տարի անընդհատ մատուցել է Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունը: Հասարակությանը ստել են, թե տնտեսությունն աճում է, այն էլ որակապես նոր ձևով է աճում:
Պարզվում է, տնտեսությունը շոկի մեջ է, որի մասին բարձրաձայնվում է այժմ: Սակայն մյուս կողմից իհարկե հարց է առաջանում՝ իսկ ինչո՞ւ պետք է հասարակությունը հավատա ներկայիս՝ նոր կառավարության հայտարարություններին, թե վիճակը չափազանց ծանր է, և տնտեսությունը երկու տարի շոկի մեջ է, ու հաջորդ տարին պետք է լինի վիճակը կայունացնելուն միտված քայլերի տարի: Չէ՞ որ հասարակությունը կարող է կարծել, որ նախորդ կառավարությունից մնացած վիճակը ծայրահեղացնելով, նոր կառավարությունն ընդամենը ինքնապահովագրվում է, ինքն իր համար ստեղծում է մի ամբողջ տարի ժամանակային ինտերվալ, երբ հասարակության հարցադրումներին ի պատասխան կհնչի, որ վիճակը այնքան ծանր էր, որ հազիվ կարողանում ենք կայունացնել՝ զարգացում դեռ մի սպասեք:
Այնպես որ, ակնհայտ է, որ նոր կառավարությանը խիստ ձեռնտու է իրավիճակը ներկայացնել ծայրահեղ ծանր, չափազանց բարդ, շոկային, և այդպիսով ապահովագրվել հասարակության հարցապնդումներից: Սրանով հանդերձ, ինչ խոսք անվիճելի է, որ վիճակը, մեղմ ասած, լավ չէ: Հասարակությունը դա անմիջականորեն զգում է իր մաշկի վրա: Սակայն դրան զուգահեռ, հարցը, թե մի՞թե այդքան վատ է, որ մի ամբողջ տարի է պետք կայունացնելու համար, բացարձակապես չի կորցնում հրատապությունը: Եվ այստեղ հասարակության հարցին պատասխանը կարող են լինել ոչ թե հայտարարությունները կամ երդումները, որ վիճակը իսկապես խիստ ծանր է, այլ պատասխանատվությունը: Եթե տնտեսությունը եղել է շոկի մեջ, եթե արտաքին պարտքը դրա հետևանքով աճել է մոտ մեկ միլիարդ դոլարով մեկ տարվա ընթացքում, եթե մարդիկ, որոնք նախկին կառավարությունում լուրջ դեմքի արտահայտությամբ ստել են քաղաքացիներին տնտեսության որակապես նոր աճի վերաբերյալ, ապա նրանք բոլորը պետք է պատասխան տան:
Եթե խոսքը իրավական պատասխանատվություն ենթադրող քայլերի մասին է կամ պարզ ասած պրիմիտիվ գողությունների, ապա նրանք պետք է պատասխան տան իրավական հարթության վրա, իսկ եթե խոսքը քրեաիրավական հոդվածներ չենթադրող գործողությունների մասին է, ապա պետք է պատասխան տան քաղաքական, բարոյական հարթության վրա՝ հասարակության աչքերին նայելու և ստելու համար, նաև տնտեսությունը և փաստորեն պետությունը շոկի ենթարկելու համար: Ի վերջո, այդ ընդհանուր հայտարարությունների տակ, թե տնտեսությունը երկու տարի շոկի մեջ է եղել, մարդկային ճակատագրեր են, ամենատարբեր ընթացք ապրած՝ մինչև անգամ ողբերգությամբ ավարտված:
«ժամանակ»
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։
- 11:17Ծեծողը՝ փոխոստիկանապետ. Հունան Պողոսյանին կփոխարինի Աշոտ Կարապետյա՞նը
- 10:50Կարո՞ղ է արդյոք Վանո Սիրադեղյանը վերադառնալ Հայաստան
- 10:57Կոնսենսուս չկա. քաղաքական ուժերը միմյանց դե՞մ են պայքարում, թե՞ Սերժ Սարգսյանի
- 12:20ԱՄՆ շեշտակի հարվածը «ծռությանը»
- 11:24Վայրենի իշխանության գեղեցիկ ժպիտը. Արմեն Սարգսյանն անհետացել է
- 11:30Փակ հանդիպում է եղել. Փաշինյանը չի ընդունել «Հանուն Հայաստան պետության» ճակատի հրավերը
- 11:52Ո՞վ և ո՞ւմ «գանգն է փշրելու» Ազատության հրապարակում
- 11:57Սերժ Սարգսյանի իշխանափոխության մեխանիզմը. դա չի լինի 2022 թվականին
- 11:40«Լծակազուրկը». այլեւս նախագահն առանց վարչապետի առաջարկության ոչ մի թուղթ չի կարող ստորագրել
- 11:00«Ուղեղն՝ անջատած». «Մարտի 1»-ի գործով դատախազ Կորյուն Փիլոյանը չի հիշում, բայց շատ է նեղվում