Ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացում ակնհայտորեն ինչ-որ իրադարձություններ են տեղի ունենում, և ընդհանուր տպավորությունն այնպիսին է, թե խնդրի վերջնական կարգավորումը բավականին մոտ է։ Ճիշտ է, վերջին քսան տարիների ընթացքում հաճախ է նման տպավորություն ստեղծվել, բայց այս անգամ իրավիճակը փոքր-ինչ այլ է։ Բանն այնտեղ է հասել, որ Պուտինն ու Օբաման, լարված հարաբերությունները մի կողմ դրած, հեռախոսով քննարկում են ղարաբաղյան կարգավորումը։ Ընդ որում՝ շփման գծում, կարելի է ասել, մեռելային լռություն է։ Եվ սա՝ ապրիլյան պատերազմից ընդամենը երեք ամիս անց։
Հայաստանում էլ կարծես թե գլխի են ընկել, որ «ինչ-որ բան այն չէ», և կարող է մարդիկ մի գեղեցիկ օր արթնանան ու պարզեն, որ իշխանությունները տարածքները վերադարձնելու որոշում են ընդունել։ Գլխի են ընկել և փորձում են բողոքի ակցիաներ կազմակերպել, հայտարարություններ են հնչեցնում և այլն։ Բայց՝ առայժմ առանց լուրջ հաջողությունների, որովհետև իշխանությունների «դավաճանական մտադրությունների» ուղղակի ապացույցներ չկան։ Անուղղակի ապացույցներ՝ որքան ուզեք։
Խոսենք կոնկրետ օրինակներով։ Ադրբեջանը միշտ հայտարարում է, որ եթե հնարավոր չլինի ղարաբաղյան խնդիրը կարգավորել (այսինքն՝ «գրավյալ տարածքները» վերադարձնել) խաղաղ բանակցությունների միջոցով, իրենք դա կանեն զենքի ուժով։ Եվ ապրիլյան պատերազմը ցույց տվեց, որ կատակ չեն անում, կարող է իսկապես էլ դիմեն այդ քայլին՝ գերտերությունների լուռ համաձայնությամբ կամ թաքուն հրահրմամբ։ Ի՞նչ պիտի անեին Հայաստանի իշխանություններն այս իրավիճակում, եթե մտադիր չեն տարածքային զիջումների գնալ։ Ճիշտ է, պիտի պետության բոլոր միջոցներն ուղղեին պաշտպանության ամրապնդմանը։ Բայց նրանք այդպիսի բան չեն անում։
Տեսեք՝ դեռևս 2015-ին որոշվել էր, թե որքան գումար պիտի ծախսվի պաշտպանության վրա 2017-ին, բայց ապրիլյան պատերազմից հետո որոշվել է այդ ծախսերը ոչ թե ավելացնել, այլ դեռ մի բան էլ պակասեցնել՝ մոտ 6 միլիարդ դրամով։ Իսկ սա միայն երկու բացատրություն կարող է ունենալ՝ կա՛մ իշխանությունները վստահ են, որ եղած ֆինանսավորումը լիուլի հերիք է պաշտպանվելու համար (թեև ապրիլյան պատերազմը հակառակն ապացուցեց), կա՛մ էլ՝ վստահ են, որ Ադրբեջանը նոր պատերազմ չի սկսի։ Թե ինչի վրա կարող է հիմնված լինել նման վստահությանը՝ կռահեք ինքներդ։ Համենայնդեպս՝ ո՛չ Ալիևի «ազնիվ խոսքի», ո՛չ էլ ռուսական կողմի հավաստիացումների։
Մյուս կողմից էլ՝ իշխանություններն արդեն բաց տեքստով են խոսում որոշ տարածքներ զիջելու անխուսափելիության մասին:
«ՉԻ»
Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում:
- 11:11Իշխանությունը մանթրաժի մեջ է․ «Հրապարակ»
- 11:10Ինչ են առաջարկում քաղաքական ուժերը Բագրատ Սրբազանին․ «Հրապարակ»
- 14:10Փաշինյանը պատրաստվում է նոր զիջումների` հօգուտ Ադրբեջանի․ «Հրապարակ»
- 11:10Փաշինյանը ամոթանք է տվել, թե՝ չեք ուզում ձեր մի կտոր հողը զիջել հանուն Հայաստանի անկախության
- 11:06Ի՞նչ կապ ունեին Արայիկ Հարությունյանի հարցազրույցի անոնսն ու հետագա «զարգացումները». «Փաստ»
- 12:28Փաշինյանի «լռությունը» վախեցնում է «ուսապարկերին»․ «Հրապարակ»
- 11:00ԱՄՆ դեսպանը` ՀՀ-ի վրա հնարավոր հարձակմանը ԱՄՆ-ի արձագանքի մասին. «Ժողովուրդ»
- 11:30Կխստացվի 25-օրյա վարժական հավաքներից խուսափածների պատիժը.ի՞նչ են քննարկել Պապիկյանն ու պատգամավորները. «Ժողովուրդ»
- 11:10Փաշինյանը բացել է գործարան, որի բացումն արել էր նախկին վարչապետը. ստերի շարքից․ Փաշինյանը բացել է գործարան, որի բացումն արել էր նախկին վարչապետը. ստերի շարքից․ մաս 178
- 11:10«Գլխավոր վտանգը Հայաստանի ներկայիս իշխանությունն է».«Փաստ»