«Ժամանակի» զրուցակիցն է Ռուսաստանի Գիտությունների ակադեմիայի Արևելագիտության ինստի­տուտի գիտաշխատող, քաղաքա­գետ Ալեքսանդր Սկակովը։

Պարոն Սկակով, Ձեր կարծի­քով՝ Պետերբուրգում կայանա­լիք եռակողմ հանդիպումը Ռու­սաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների միջև զուտ ռուսակա՞ն միջնորդու­թյուն է, թե՞ գործընթաց ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձևաչափի շրջա­նակներում։

Կարծում եմ՝ հիմա Մոսկվայի բո­լոր գործողությունները համաձայ­նեցվում են Մինսկի խմբի հետ, Մոսկվան չի անի այնպիսի քայլեր, որոնք համաձայնեցված չեն Եվրա­միության և Ամերիկայի հետ։ Խաղադրույքները չափից ավելի բարձր են, խաղը չափից ավելի վտանգա­վոր է, և ես չեմ կարծում, որ Ռուսաս­տանը պատրաստ է նման բան անել։

Ամեն դեպքում ԵԱՀԿ ներկայացուցիչը հայտարարել է, որ ԵԱՀԿ-ն չի մասնակցում հանդիպման նախապատրաստական աշխա­տանքներին։ Նախկինում նման բացահայտ դեմարշ չի եղել։ Սա պետք է ինչ-որ բան նշանակի, այդպես չէ՞։

Կարծում եմ՝ սա փոքր տարաձայ­նություն է, փոքր խնդիր, իսկ ընդ­հանրապես ամեն ինչ համաձայնեց­վում է։ Եթե հայտարարություն արվի ավելի բարձրաստիճան պաշտոնյա­ների մակարդակով, դա ուրիշ հարց, բայց առայժմ սա ընդամենը հայտա­րարություն է, որը մեծ նշանակու­թյուն չունի։

Հետաքրքիր է, որ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Ուորլիքն իր հերթին ասել է, որ մասնակցելու է Պետերբուրգի հանդիպմանը։

Ըստ իս՝ պետք չէ գերագնահա­տել, թե մեկը կողմ է հանդիպմանը, մյուսը՝ ոչ, և որ, օրինակ, ամերիկացիներն ավելի ակտիվ են ու գործնական, քան ֆրանսիացիները։ Սրանք մանրուքներ են։ Ես համոզված եմ, որ Մոսկվան չի անի այնպիսի քայլ, որը դուրս է Մինսկի խմբի ձևաչափի շրջանակներից։

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում: