Փաստորեն, ընկեր Աղվանը չի հերքում, որ ասել է՝ «թիզ այս կողմ, մի թիզ այն կողմ՝ կարող է դերակատար չլինել», չի էլ կարող հերքել ասածը, քանի որ կա տեսագրություն։ Ասել է, բայց պարզվում է՝ իրեն սխալ են հասկացել, որովհետև իր ասելով՝ նկատի չուներ միակողմանի զիջում­ներ, այլ՝ խոսքը փոխզիջման մասին է։ Մեծ հաշվով, այստեղ կարևոր չէ՝ դաշնակները կողմ են զիջելուն, թե փոխզիջումներին: Կարևոր չէ, որով­հետև նույն դաշնակները 18 տարի շարունակ միաբերան պնդել են ճիշտ հակառակը՝ չի կարելի ոչ մի թիզ հող զիջել թշնամուն։ Ու քանի որ «նախ­կին հանցավոր իշխանու­թյունները», դաշնակների տրամաբանությամբ, մտադիր էին «ծախել Ղարաբաղը», իրենք պետական հեղաշրջում իրականացրեցին ու փրկեցին Ղարաբաղը։

Այսինքն՝ դաշ­նակ ընկերները 18 տարի շա­րունակ պնդում էին՝ դեմ են ԼՂ շուրջ անվտանգության գոտի հանդիսացող տա­րածքներն այս կամ այն կերպ Ադրբեջանի վերահսկողության տակ անցնելուն, անգամ՝ փոխզիջ­ման եղանակով, և ընդհան­րապես՝ ըստ նրանց ԼՂ խնդի­րը վաղուց է լուծվել, ու քննար­կելու որևէ հարց չկա։ Ու հի­մա հանկարծ դաշնակները խոսում են թեկուզ և փոխզիջման եղանակով, բայց տարածքներն Ադրբեջանի վերահսկողությանը տրամադրելու մասին:

Հետաքրքիր է՝ դաշ­նակներից (և ընդ­հանրապես 1998թ. պետական հեղաշրջման հեղինակներից, այդ թվում՝ ՀՀԿ-ից ու Սերժ Սարգսյանից) իրո՞ք 18 տարի պահանջվեց հասկանալու հա­մար, որ փոխզիջման այլընտ­րանքը պատերազմն Է։ Թե՞ նրանք այս ամենը գիտեին ի սկզբանե, պարզապես՝ Արցա­խի խնդիրը պատրվակ էր Հա­յաստանում հեղաշրջում անե­լու, իշխանության գալու և երկրի ողջ ունեցվածքը թալանելու համար։ Իսկ ստատուս քվոն էլ դե կպահեն՝ որքան կա­րողանան։ Չկարողանան՝ կհավաքեն փողերը և «հայդե՝ արտասահման»։

Հ.Գ. Ոնց է լինում, որ դաշ­նակներն ամեն անգամ մի բան ասում են, բայց իրենց միշտ սխալ են հասկանում:

Չորրորդ իշխանություն