ՌԴ ԱԳ նախարար Լավրովի այցի նախօրեին հայտարարվեց, որ ոչ մի «Լավրովի պլան» էլ չկա: Միեւնույն ժամանակ, ՌԴ ԱԳ նախարար Մարիա Զախարովան հայտարարեց, որ «Սերգեյ Լավրովը դատարկաձեռն ոչ մի տեղ չի ուղևորվում»(Lragir.am):

Իր հերթին, ՀՀ ԱԳ փոխնախարար Շավարշ Քոչարյանը նույնպես հաստատեց, որ «Փաստաթուղթը Մադրիդն է, Կազանն է, բայց կոնկրետ այս պահին փաստաթուղթ չկա: Լավրովը գալիս է ոչ թե պատասխան ստանալու համար, այլ սա իր այցն է, որի ընթացքում քննարկվելու է հարաբերությունների լայն շրջանակ: Եվ բնական է՝ չի կարող շրջանցվել, այն էլ Ադրբեջանի այս վերջին ագրեսիայից հետո, իրավիճակը՝ կապված Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հետ»:

Իրականում, այդ պլանը չեզոքացրել էր հայկական բանակը քառօրյա պատերազմից հետո, տապալելով ռուս-ադրբեջանական բլից կրիգը Ղարաբաղում:

Ի՞նչ առաքելությամբ է Երեւան ժամանել Լավրովը, եթե ոչ մի պլան չկա, եւ նա էլ ոչ մի տեղ «դատարկաձեռն չի ուղեւորվում»: Դատելով Ռուսաստանի ղեկավարության հայտարարություններից, Լավրովը ժամանել է հետեւյալ «առաջարկով»՝ կամ տասնամյակներով պահպանվում է ներկայիս ստատուս քվոն, կամ էլ հարցը լուծվում է պատերազմով:

Զինադադարից հետո մեկնելով Ադրբեջան, ՌԴ վարչապետ Մեդվեդեւը ռուսական հեռուստատեսությանը տված հարցազրույցում հայտարարել էր, որ կա ղարաբաղյան խնդրի լուծման երկու տարբերակ՝ կամ ամեն ինչ մնում է նույնը, այսինքն՝ պահպանվում է ներկայիս ստատուս քվոն, եւ լուծումը թողնվում է սերունդներին, կամ էլ տեղի է ունենում պատերազմ: Ի դեպ, նա լեզվի «սայթաքում» էր ունեցել, ասելով, թե ինքը երկրորդի կողմնակից է, սակայն խոսքի շարունակության մեջ խոսել էր այն մասին, թե ինքը կողմնակից է, որ «չարժե մարդկային կյանքեր դնել լուծման զոհասեղանին»:

Արդյոք դա լեզվի սայթաքում էր, թե Ռուսաստանը «ընտրել» է պատերազմը:

Ստատուս քվոյի պահպանումը հայկական, պատերազմը՝ ադրբեջանական «ընտրությունն» է: Քառօրյա պատերազմի արդյունքում այդ ստատուս քվոն խախտվել է: Ընդ որում, այն պահին, երբ հայկական ուժերը պետք է վերականգնեին սահմանը ապրիլի 1-ի դրությամբ, պատերազմը կանգնեցվեց: Ալիեւը խնդրեց զինադադար, Ռուսաստանը կանգնեցրեց ռազմական գործողությունները, դավաճանական պահվածք դրսեւորելով իր դաշնակցի հանդեպ:

Կարդալ ավելին…