Aravot.am-ը քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանից հետաքրքրվեց, թե ինչպիսի՞ տարի է 2015 թվականը գյումրեցիների համար, որին ի պատասխան՝ նա քաղաքական մի անկեդոտ պատմեց: «Վերջին անեկդոտը ճիշտ է՝ տխուր է, բայց ինչպես ասում են՝ ամեն անեկդոտում ընդամենը մի փոքր բան կա, որ իրականությանը չի համապատասխանում, մեծ մասամբ իրական է: Ասում են՝ Սերժ Սարգսյանի ու Իլհամ Ալիեւի հանդիպման ժամանակ Իլհամ Ալիեւն անընդհատ պահանջում է, թե Արցախը տվեք մեզ, Արցախը տվեք մեզ, Սերժ Սարգսյանը դժգոհելով ասում է՝ իսկ կարո՞ղ է Շիրակը մարզը տանք, պրծնենք ձեզանից: Այս անեկդոտով ամբողջությամբ երեւում է, թե իրականում ինչպիսի վիճակ է Շիրակի մարզում եւ ինչպիսի տրամադրություններ կան թե՛ իշխանությունների կողմից մեր մարզի նկատմամբ, եւ թե՛ մարզի բնակչության կողմից իշխանությունների նկատմամբ: Շիրակի մարզը, առավել եւս՝ Գյումրի քաղաքն այսօրվա դրությամբ համարվում է ընդդիմադիր կեցվածք ունեցող համայնքներից մեկը Հայաստանի Հանրապետությունում»:

Մեր ճշտող հարցին՝ ընդդիմադիր կեցվածք ունեցող քաղա՞ք է, թե՞ ճշմարտախոս, օբյեկտիվ քաղաք է Գյումրին, քաղաքագետն ասաց. «Ավելի ճիշտ կլինի ասել ճշմարտախոս է, ընդդիմադիր կեցվածքը իշխանությունների պրիզմայի ներքո է: Իրականում մեր քաղաքի բնակչությունն ավելի ճշմարիտ է, ավելի պահանջկոտ է, ավելի խիստ է իշխանությունների նկատմամբ, երեւի թե դա է պատճառը, որ մեր իշխանությունների դուրը մի քիչ չի գալիս: Ի՞նչ արած, իշխանությունները պարտավոր են ժողովրդին ծառայել, եւ եթե որեւէ իշխանություն փորձի ժողովրդից նեղանալ, իր ապագան շատ տխուր կլինի, որովհետեւ դեմ գնալ ժողովրդին եւ պահպանել իշխանությունը, ոչ մեկին դա չի հաջողվել, նույնիսկ Ադոլֆ Հիտլերին ու Բենիտո Մուսոլինիին»: Հարցին՝ չե՞ք կարծում, որ գյումրեցին իրավունք ունի նեղանալու իշխանություններից այս քաղաքին լավ աչքով չնայելու համար, Գագիկ Համբարյանը պատասխանեց. «Գյումրեցին այնքանով իրավունք ունի նեղանալու, որ գյումրեցին տեսնում է՝ Վանում 4 տարի առաջ տեղի ունեցած երկրաշարժից հետք չի մնացել, ովքեր եղել են Արեւմտյան Հայաստանում ու Վանում, չեն պատկերացնում, որ այդ քաղաքն ահռելի մեծ վնասներ է կրել երկրաշարժից: Հիշում եք Ճապոնիայում 4 տարի առաջ տեղի ունեցած երկրաշարժը, ասում են՝ այդ երկրաշարժից հետքեր չեն մնացել, 11 տարի առաջ ցունամի եղավ Թաիլանդի հարավում, որը մաքրեց, տարավ, ավերեց Փհուկետ կղզին, աշխարհի ամենազբոսաշրջային կենտրոններից մեկը, 100 հազարից ավելի մարդ մահացավ, բայց ցունամիից հետք չի մնացել: Ամոթ է էլի, այս տարի երկրաշարժի 27-րդ տարին լրացավ, Գյումրին մինչեւ հիմա 4000 տնակ ունի, իսկ Գյումրիի կենտրոնում կարել է տեսնել սարսափելի ավերակ շենքեր, որը աչք չի շոյում: Գոնե միայն այս պարագայում գյումրեցին իրավունք ունի նեղանալու, էլ չեմ ասում, որ Լենինական-Գյումրին համարել է Խորհրդային Միության երկրորդ արդյունաբերական կենտրոններից մեկը, չորս տասնյակից ավելի գործարաններ, այդ գործարաններից ոչ մի հետք… Գյումրին դարձել է ընդամենը չարչիների եւ առեւտրականների քաղաք, իսկ առեւտրականների քաղաք լինելով՝ Գյումրին շատ երկար չի կարող գոյատեւել:

Ամբողջական հոդվածը ՝ http://www.aravot.am/2015/12/30/644018/