Շիրակի մարզի Գյումրու մտավոր թերզարգացում ունեցող երեխաների թիվ 3 հատուկ օժանդակ դպրոցի տնօրեն Տիգրան Գուլյանի հետ մեր զրույցը հատուկ դպրոցների երեխաների ու նրանց նկատմամբ հատուկ վերաբերմունքի մասին է:

— Քանի՞ դպրոց կա Շիրակի մարզում։

— Շիրակի մարզում միակ մասնագիտացված դպրոցն է սա։ Հատուկ դպրոց 2 հատ կա , բայց մերը խիստ մասնագիտացված է։ Դպրոցում կա 58 աշակերտ, անձնակազմում 50 աշխատակից կա։

— Բավականին լավ ցուցանիշ է, քանի որ սովորաբար հատուկ խնամքի հաստատություններում անձնակազմի պակասություն միշտ էլ լինում է:

— Այո,  բայց մեր մարզի պայմաններում աշխատանք գտնելը այդքան էլ հեշտ չէ:

-Քանի՞ տարի է գործում դպրոցը։

-Շատ վաղուց է գործում , բայց երկրաշարժից հետո թիվ 4-րդ և 10 օժանդակ դպրոցները միավորվեցին և ստեղծվեց թիվ 3 դպրոցը։ Մարզի ամբողջ տարածքից ունենք երեխաներ Աշոցքից , Ամասիայից , Ախուրյանից։ Ավարտելուց հետո էլ միջամտում ենք , որպեսզի ուսումնարաններ ընդունվեն անվճար սկզբունքով։

— Դպրոցը տնակային է, հնարավոր չէ՞ր այսքան տարի նորմալ շենք կառուցել:

-Տնակային է,  բայց դրսից քարապատված է և նորմալ վիճակում է գտնվում։ Իսկ այսօր բոստոնաբնակ բարերարները երեխաների համար խաղահրապարակ սարքեցին , որը խիստ անհրաժեշտ էր դպրոցին և հիմնովին վերանորոգեցին դպրոցը։ Պատկերացրեք՝ մեկ հարկանի շենքը այս երեխաների համար ավելի ճիշտ է , քան երկհարկանին , քանի որ այստեղ սայլակով երեխաներ կան։ Լրացուցիչ հարմարանք պետք է ստեղծվի , որ այդ երեխան բարձրանա 2-րդ հարկ։ Այս երեխաները բարձրությունից վախենում են։

-Դե,  կարող էր լինել միահարկ,  բայց ոչ տնակ, ի վերջո տնակը մնում է տնակ: Ի՞նչ խնդիրներ ունեք։

— Այս պահին խնդիրներ չունենք , քանի որ Շիրակի մարզպետ Ցոլակյանը խիստ ուշադրության կենտրոնում է պահում դպրոցը և ամեն ինչով օժանդակում է , որպեսզի այս երեխաները կարողանան որոշ չափով լավ զգալ։ Գյումրին այն վիճակում է, որ շատերն այսօր ապրում են տնակներում , իսկ եթե բնակարան էլ ստացել են , ապա այդ բնակարանները գրեթե դատարկ են։Մեր աշակերտներից 30 -ը գիշերում է դպրոցում , մյուսները երթևեկող են։ Սայլակով երեխաներին շաբաթը 2-3 անգամ տրանսպորտով տեղափոխում ենք դպրոց։ Այստեղ ավելի շատ են երեխաները , բայց մարզում քանի որ արդեն ունենք ներառական կրթություն իրականացնող հաստատություններ , որոշ երեխաներ հաճախում են այդ տիպի դպրոցներ,  և այն երեխաները , որոնք մեր աշխատանքի շնորհիվ արդեն բավականին գիտելիքներ ունեն, ուղարկում ենք հանրակրթական դպրոց։ Հոգեբանները , մանկավարժները  յուրովի են աշխատում այդ երեխաների հետ , քանի որ արդեն տասնյակ տարի դպրոցում նույն աշխատանքն են անում:

-Իսկ գո՞հ եք, բավարարո՞ւմ է հատկացվող գումարը մեկ երեխայի հաշվով:

-Սահմանված նորմեր կան. դրա շրջանակներում բավարարում ենք:

-Այ, ասում եք, որ սահմանված սննդակարգի շրջանակներում երեխաներին չի կարելի գազավորված ըմպելիք տալ: Ինչո՞ւ,  օրինակ, չի կարող մտավոր թերզարգացած երեխան լիմոնադ խմել:

-Այդ հարցի պատասխանը խնդրում եմ ճշտել Առողջապահության նախարարությունից:

Հ.Գ. Մենք փորձեցինք պարզել այս հարցի պատասխանը՝ թե ինչ հիմքով է արգելվում տվյալ տեսակի սննդամթերը կամ ըմպելիքը: Առողջապահության նախարարությունից ի պատասխան հարցման, մեզ ուղարկեցին կառավարության 2014 թվի հունիսի 6 –ի N 32-Ն որոշումը,  որտեղ մանրամասն ներկայացված է, թե ինչպես պետք է կազմակերպել խնամքի հաստատություններում երեխաների ճիշտ սննդակարգը: Սակայն դա պատասխան չէ այն հարցին, թե, այնուամենայնիվ, ինչու չպետք է մտավոր խնդիրներ ունեցող երեխան չիմանա լիմոնադի համը:

Ռուզան Ավոյան