Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում Մարինե Մելքոնյանի նախագահությամբ  շարունակվեց Գագիկ Աբրահամյանի գործի դատական քննությունը:

27-ամյա Գագիկը մեղադրվում է այն բանի համար, որ 2015 թվականի հունվարի 18-ի կեսգիշերին Երևանի Աբելյան փողոցի շենքերից մեկում, իր բնակարանի դուռը ուշ ժամի ծեծելու, իր ընտանիքին անհանգստացնելու պատճառով վիճաբանության մեջ է մտել Վազգեն Դալլաքյանի հետ, վիճաբանության ընթացքում սպանելու դիտավորությամբ դանակով հարվածներ է հասցրել նրա կենսական կարևոր օրգաններին՝ դեմքին, կրծքավանդակի առաջնային, հետին մակերեսներին, որովայնի շրջանին, ու սպանել է նրան:

Գագիկ Աբրահամյանը մեղադրվում է դիտավորյալ սպանության համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104 հոդվածի 1-ին մասով:

Այդ արարքի համար Գագիկ Աբրահամյանն իրեն մեղավոր չի ճանաչում: Նա հայտարարել է, թե մարդասպան չէ, դեպքի պահին պաշտպանել է իր ընտանիքը, դիտավորություն չի ունեցել սպանություն կատարելու:

Գագիկը բարձրագույն կրթություն ունի, ամուսնացած է, խնամքին է մանկահասակ երեխան:

Սպանված Վազգենը նույնպես 27 տարեկան էր, բարձրագույն ճարտարապետական կրթություն ուներ: Հայրը շինարար է եղել, զոհվել է Արցախյան պատերազմի ժամանակ՝ Մարտակերտում:

Վազգենին մեծացրել են մանկավարժներ՝ մայրն ու տատիկը: Երբ մայրն էլ է մահացել հիվանդությունից, Վազգենը մնացել է տատիկի հետ:

Նա տեսողական խնդիրներ է ունեցել, կրել է ակնոց:

Դեպքի օրը Սյունիքից Վազգենենք հյուր են ունեցել. հեռու ազգական Արշակյանը, ում հղի կինը առողջական խնդիրներ ուներ, կնոջ հետ եկել էր Երևան՝ բժշկի դիմելու:

Երեկոյան Վազգենենց տանը հաց են կերել, տնական օղի են խմել, ապա Վազգենն ու բարեկամը դուրս են եկել «մաքուր օդ շնչելու»: Հասել են այն շենքին, որտեղ՝ թիվ 32 բնակարանում, վարձակալությամբ ապրել է Վազգենի «ֆեյսբուքյան» ծանոթուհին: Աղջիկն այդ պահին այլևս այդտեղ չէր բնակվում, բայց Վազգենը չգիտեր այդ մասին:

Նրանք բարձրացել են երրորդ հարկ, թակել են բնակարանների դռները… «32» բնակարանի դուռը բացող չի եղել: Վազգենն  ու բարեկամը երկուական անգամ թակել են «31» և «33» բնակարանների դռները: «31» բնակարանում բնակվող Գագիկի հետ նրանք վեճի մեջ են մտել, որն ավարտվել է Գագիկի կողմից հասցված դանակի հարվածներով:

Վազգենի «ֆեյսբուքյան» ծանոթուհին, իրոք, ժամանակին վարձակալությամբ ապրել է Աբելյան փողոցի հիշյալ շենքի «32» բնակարանում, բայց դեպքի պահին նա արդեն այդտեղ չէր բնակվում: Վազգենին աղջիկը երբևէ չէր հանդիպել, բայց համացանցային գրագրություն նրա հետ ունեցել էր…

Դատարանը շարունակեց վկաների հարցաքննությունը:

Ամբաստանյալ Գագիկի կինը հայտնեց, թե իրենք երեքով՝ ամուսինը, ինքը, իրենց 2 տարեկան երեխան խաղաղ ապրում էին իրենց բնակարանում:

Դեպքի օրը ամուսնու մոտ գումար կար…

Այդ օրը Գագիկը շուտ է պառկել: Կեսգիշերին մոտ, երբ իրենք քնած էին, դռան զանգը հնչեցրել են: Գագիկը գնացել է դռան մոտ: Ինքը ննջարանից լսել է ամուսնու խոսքերը. «Ապեր, չգիտեմ»:

Գագիկը եկել է պառկելու, ասել է, թե ինչ-որ տղաներ ինչ-որ մեկի տան տեղն էին հարցնում:

Տասը րոպե անց դռան զանգը նորից են հնչեցրել: Կարծես մատը դրել էին զանգին ու չէին վերցնում, ոտքով էլ «անմարդկային կերպով» խփում էին դռանը: Իրենց երեխան արթնացել ու սկսել է ուժեղ լաց լինել:

Գագիկը գնացել է դռան մոտ: Հինգ րոպե հետո կինը գոռգոռոցներ է լսել, հայհոյանքներ: Երեխայի հետ դուրս է եկել միջանցք:

Տեսել է երկու անծանոթի, ովքեր իրենց միջանցք էին մտել: Մեկը բռնել էր ամուսնու կոկորդից, նրան սեղմել էր պատին, իսկ մյուսը գալիս էր իրենց կողմը: Ինքը գոռացել է. «Էս ի՞նչ եք անում, դուրս էկեք իմ տանից»:

Գագիկը պահանջել է, որ ինքն ու երեխան մտնեն ննջարան ու դուռը փակեն:

Կինը նույնիսկ ցանկացել է պատուհանը բացել ու օգնություն կանչել, բայց դրա փոխարեն զանգել է Գագիկի հայրական տուն՝ Գագիկի ավագ եղբորը… Երբ ձայները դադարել են, կնոջը թվացել է, թե հարձակվողներն ամուսնուս վնասել են… Միջանցք դուրս գալով՝ կինը տեսել է, որ ամուսինը նստած է հատակին, արյան լճակի մեջ՝ անհաղորդ հայացքով… Նա փսխել էր, քրտնած էր… Կնոջը թվացել է, թե ամուսնու արյունն է միջանցքում… Համոզվելով, որ ամուսինը կտրած վնասվածք չունի, կինը նրա շորերը փոխել է, նրա հագի շորերը պատռված ու արյունոտ են եղել… Կինը շորով մաքրել է հատակը… Դատարանում կինը ասաց, թե ներկայումս չի ներում իրեն, որ հատակի արյունը մաքրել է, եթե մաքրած չլիներ, «էս ամենն էսքան չէր երկարի»: Հյուրասենյակի դռան մոտից օպտիկական ակնոց է գտել: Այդ ակնոցի ապակին ավելի ուշ է հայտնաբերել նույն տեղից… Ակնոցը դեն է նետել՝ չմտածելով, որ կարող է պետք լինել…

Ամուսնու եղբայրը մոտ կես ժամ անց եկել է իրենց տուն: Գագիկը անընդհատ կրկնել է. «Էս ինչի՜ց պրծանք…»: Կինը երեխայի հետ դուրս է եկել մուտք, աշխատել է չնայել շքամուտքի դռան հետևում ընկած երիտասարդին, ով արդեն մահացած էր: Կինը երեխայի հետ անմիջապես գնացել է ամուսնու հայրական տուն, բայց շուտով նրանց տարել են ոստիկանություն:

Կողմերի հարցերին պատասխանելով՝ կինն ասաց, որ դեպքի պահին իրենց միջանցքի լույսը վառված չէր: Որ ներկայումս էլ արյան հետքեր կան իրենց միջանցքի պատերին: Կինը հարձակվողների կողմից ոչ մի պահանջ չի լսել, բայց լսել է, որ Գագիկը նրանց ասել է՝ եկել եք ռազբոյի՞…

Կինը մի կողմից ասաց, թե կեսգիշերն անց իրենց դուռը թակել են «անմարդկային» ձևով՝ ոտքերով հարվածելով ու մատը զանգից չիջեցնելով, միևնույն ժամանակ նշեց, թե ամուսինը, դուռը բացելու գնալուց առաջ հագել է ջինսե շալվարը՝ ենթադրելով, թե «անմարդկային» թակողը կարող է իր ընկերը լինել, ում տվել էր իր մեքենան՝ անսարքությունը վերացնելու:

Մանրամասները 1in.am կայքում: