ԿՏՈՐ ՄԸ ԵՐԿԻՆՔ….Օդի, ջուրի,հացի նման կենսական, արթննալուս՝ աչքերս ա՛յդ կը փնտռեն ամէն առաւօտ, ըլլա՛յ անիկա կապոյտ ու ջինջ, թէ ամպերով պատած, նոյնիսկ եթէ ըլլայ մշուշապատ, մառախլապատ….միեւնոյնն է, այդ կտոր մը երկինքը զիս հաղորդ կը դարձնէ բնութեան, աշխարհին ու տիեզերքին հետ….ուրախութիւն կու տայ սրտիս, անհունութեան զգացողութիւն՝ հոգիիս…թեւ ու թռիչք՝ երեւակայութեանս….Կ’ատեմ նկուղներն ու նկուղային վայրերը, որքան ալ շքեղազարդ ու պերճափայլ ըլլան անոնք, քանզի անոնց կը պակսի էականը՝ հոգին, որ կտոր մը երկինք է…

***

Մենք կը փրկուինք, եթէ վերադառնանք ազգային մեր արմատներուն….ազգային մեր ինքնութեան….հոգեւոր-մշակութային արժէքներու համակարգին…եւ մեր երկիրը կը կառուցենք անոնց հետ համահունչ, անոնց ՀԻՄԱՆ վրայ, առանց կապկելու այլոց չարժէքները, այլոց վարքն ու բարքը, այլոց խորթ ապրելակերպը….ՄԵՆՔ ՄԵԶԻ ՊԻՏԻ ՎԵՐԱԴԱՌՆԱՆՔ…Սա է, կը խորհիմ, մեր երկրի յառաջընթացի գլխաւոր բանալին….

Երան Գույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից