Զիս անչափ կը խռովէ մարդուն ԱՆՄԱՐԴԿԱՅՆՈՒԹԻՒՆԸ մարդուն դէմ…, երբ ինքզինք «զօրաւոր» կարծողը կը ստորնացնէ իր գործակիցը, զայն կ’անիրաւէ, կ’անարդարէ, նոյնիսկ կ’արհամարհէ զայն, տեղի-անտեղի կը զայրանայ ալ վրան, իսկ միւսը՝ մարդկային բարձր յատկութիւններով օժտուած ըլլալով, կը մնայ իր անզիջում ԱԶՆՈՒՈՒԹԵԱՆ մակարդակին վրայ…: Նման նողկալի երեւոյթին ականջալուրը կ’ըլլամ շատ յաճախ իմ առօրեայ կեանքիս մէջ եւ կը սարսռամ..: ԻՆՉՈ՞Ւ ԱՅՍ ՏՄԱՐԴԻ ՎԵՐԱԲԵՐՄՈՒՆՔԸ: Կը մտաբերեմ Տոսթոյեւսքիի խորիմաստ խօսքերը. «Ան ինծի որեւէ վատութիւն չգործեց, բայց ես անգամ մը այնպիսի վատութիւն մը գործեցի իրեն, որ իսկոյն սկսայ զինք ատել»….Ահա հոս է թաղուած ՇԱՆ ԳԼՈՒԽԸ: Անմարդկայնութիւն գործողը կը դառնայ ա՛լ աւելի վատաբարոյ միւսին նկատմամբ, քանզի այն «միւսը»՝ իր ներկայութեամբ, իր ազնուութեամբ, կը յուշէ իրեն իր վատ արարքն ու վարուելակերպը….Խորիմաստ այս հոգեբանական բացատրութիւնը շատ բան կ’ըսէ ՀԱՍԿՑՈՂԻՆ….

Երան Գույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից