ՀՀ կառավարության փակ նիստից հետո Սոցիալական հարցերի նախարար Արտեմ Ասատրյանի՝ լրագրողների հետ զրույցից պարզ դարձավ, որ «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» օրենքի նախագծի աշխատանքային տարբերակում առաջարկված նախկին «կուտակային վճարի» փոխարեն պետք է կիրառել «սոցիալական վճար» տերմինը, սակայն դրանից պարտադիրի սկզբունքն, ըստ էության, չի փոխվելու:

Ըստ Ասատրյանի. «Կառավարությունը քայլ է առաջարկում՝ սկսել առաջին հերթին պետական աշխատողների աշխատավարձերից կատարվող նպատակային սոցիալական վճարների կուտակային համակարգերի գործարկումը, որից հետո արդեն ընդգրկել մասնավոր հատվածին: Այս ընթացքում էլ, բնականաբար, տեղի կունենա համակարգի գործարկումը: Քաղաքացիները կարող են կամավոր մասնակցել այս համակարգին, և դրա շրջանակներում, կարծում եմ, նաև հնարավորություն կընձեռվի գնահատել համակարգի առավելությունները, խնդիրները և հարցերը»:

Նախագծի համաձայն՝ պետական աշխատողների համար տվյալ վճարը կգործի օրենքի ընդունումից հետո, մասնավոր հատվածի համար՝ 2017 թվականից:

Մեզ հետ զրույցում մասնագիտությամբ տնտեսագետ Վարդան Բոստանջյանը, այն հարցին, թե՝ ի՞նչ է կատարվում իրականում և ի՞նչ ելք կառաջարկեք, ասաց. «Ելքն այս իրավիճակից այն է, որ «պարտադիր» բաղադրիչը չպետք է լինի՝ պայմանավորված բազմաթիվ մեխանիզմների բացակայությամբ, մասնավորապես՝ երաշխինքերի ամբողջ համակարգն է բացակայում, վստահություն չկա և բացի այդ՝ գոյություն ունի պարզապես պետական հաստատության ներկայացուցիչների չափազանց ցածր եկամուտների մակարդակ, որի պարագայում այսպիսի հասարակությունը դեռևս չի կարող մտածել իր ավելի հեռանկարային, ավելի բարեկեցիկ կյանքի մասին: Այս հարցով պետությունն է շահագրգռված: Հարց է առաջանում ՝ինչի՞ համար են անհանգստացած. հիմա մենք ունենք բազմաթիվ խնդիրներ, որոնք չեն լուծվում, որոնց մասին չեն էլ մտածում, իսկ հիմա դուք մտածում եք, թե 40 տարի հետո քաղաքապետը ինչպես պետք է ապրի՞ : Առնվազն ակնհայտ է դառնում, թե՝ նման մոտեցումը մշակողները կամ ցանկացողները ինչ են ուզում: Բազմաթիվ խնդիրներ կան, մեկը մյուսի հետ կապված, և, բնականաբար, այս պահին «Կուտակային կենսաթոշակային»-ի անունը ինչ կդնեն, պարզապես ծիծաղելի է. ինչ ուզում եք, դրեք: Խնդիրը շատ հստակ է և լիարժեք. այսօրվա քաղաքացին չունի արժանավայել եկամուտ, և ինքը երբևիցե չի ընդունի, որ եկամուտներն այսօր պահենք, հետո, իբր թե, տանք »:

Կապ հաստատեցինք նաև Հրանտ Բագրատյանի հետ, որն ասաց, որ Ազգային ժողովում դեռ չեն ստացել որոշման նախագիծը, իսկ ինքը մեկնաբանություն է տալիս, երբ տեղեկատվությունը հաստատ է լինում. « Ես չեմ կարող ասել, որ այդպես չէ, բայց դեռ թուղթ չենք ստացել Ազգային ժողովից»:

Թեմայի շուրջ զրուցեցինք նաև «Ընդդեմ պարտադիր կուտակային կենսաթոշակային համակարգի» քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ, քաղաքագետ Դավիթ Մանուկյանի հետ. «Ելքը տեսնում ենք պայաքարի մեջ: Ըստ էության ոչինչ էլ չի փոխվել. նույն այլանդակությունն է, այլ տերմիններով: Աչքակապությամբ են զբաղվում, քամելիոնի են ձգտում՝ գույնը փոխելով: Դրանից Էությունը չի փոխվում:Որոշման և ոչ մի դրույթ չի համապատասխանում մեր սկզբունքներին: Գումար տալը պետք է լինի կամավորության սկզբունքով, այնինչ կրկին պարտադիր է, ինչպես տեսնում ենք, որևէ ձևով աշխատողի համար «պարտադիր»-ը չպետք է լինի ֆինանսական բեռ, այնինչ որոշման մեջ ֆինանսական բեռ է գրված: Սա ուղղակի որակում եմ մարդկանց գրպանները լցնելու մեծապատիվ մուրացկանություն՝ մի փոքր այլ տերմիններով»:

Հռիփսիմե Գալստյան