«Հայկական Վարկած»- ի ընթերցողները խնդրել են մանրամասնել վերջին շրջանում տեղի ունեցած միգրացիոն փոփոխությունները, մասնավորապես, ՌԴ-ի վերաբերյալ տեղեկությունները:

Երկու շաբաթ հանդիպման սպասելուց հետո, վերջապես զրուցեցինք ՀՀ ՏԿՆ Միգրացիոն ծառայության պետ Գագիկ Եգանյանի հետ` ՌԴ միգրացիոն փոփոխությունների, ինչպես նաև ՀՀ քաղաքացիների Ռուսաստանի Դաշնություն մուտքի ընթացակարգերի վերաբերյալ:

— Ի՞նչ փոփոխություն է տեղի ունեցել ՌԴ մուտքի ընթացակարգում.

— Մենք այժմ էլ առանց վիզայի կարող ենք մուտք գործել ՌԴ: Նախկինում մուտք գործելուց հետո անձն առավելագույնը կարող էր մնալ 90 օր՝ առանց ժամանակային սահմանափակման, այսինքն անձը կարող էր 90 օր անց դուրս գալ Ռուսաստանից և նույն օրը վերադառնալ, և ժամանակի հաշվիչը կզրոյացվեր: Այժմ արդեն փոփոխվել է. ՌԴ-ի հետ վիզային ռեժիմ չունեցող երկրների (այդ թվում Հայաստանի) քաղաքացիները կարող են ՌԴ տարածքում մնալ 90 օր, ամեն 180 օրվա ընթացքում: Դա նշանակում է, որ այդ երկրների քաղաքացիները ՌԴ տարածքը լքելուց հետո, 90 օր չեն կարող մուտք գործել այդ երկրի տարածք:

Այս փոփոխություններն արվեցին անկանոն միգրացիայի դեմ պայքարելու նպատակով, տեղի էր ունենում հետևյալը. իրավունք չունենալով այլևս բնակվելու՝ մարդիկ օգտագործում էին օրենսդրության բացը և չարաշահելով մնում էին այնտեղ իրենց սահմանված ժամկետներից առավել:

— Նոր օրենքի համաձայն՝ քաղաքացին կարող է հրաժարվել իր երկրի քաղաքացիությունից և նոր անձնագիր ստանալով՝ կարող է դառնալ ՌԴ քաղաքացի: Ո՞ր փուլում է այս գործընթացը և ե՞րբ է կիրառվելու գործնականում.

— Եկեք սպասենք, այդ օրենքը դեռ նոր է, և «թանաքը դեռևս չի չորացել», տեսնենք, թե գործնականում ինչպես կկիրառվի:Կան հարցեր, որոնց պատասխանները դեռևս չգիտեմ: Այդ պատասխանները կիրառման ընթացքում ի հայտ կգան, սակայն, որ կա մարդկանց կողմից մեծ ցանկություն և հետաքրքրություն, ակնհայտ է:

— Մի ժամանակ գործում էր «Հայրենակիցներ» ծրագիրը, որի օգնությամբ շատ քաղաքացիներ լքեցին հայրենիքը: Ի՞նչ կասեք այդ ծրագրի մասին և արդյո՞ք այժմ գործում է.

— Ռուսաստանում այժմ դեմոգրաֆիկ խնդիր կա, բնական աճ վերջին տարիներին չկա: Դրանք լուրջ խնդիրներ են Ռուսաստանի համար: Ռուսաստանը այդ ծրագրի միջոցով տարավ այնպիսի մարդկանց, որոնք իրենց երկրի համար ինչ-ինչ առումներով օգտակար կարող էին լինել: Մարդկանց համար շատ շահավետ առաջարկներ կային:

— Անձի համար կարող է լավ լինել, իսկ հայրենիքի համար՝ ոչ: Արդյո՞ք մտահոգվելու խնդիր չէ.

— Անշուշտ, մտահոգվելու խնդիր է, բայց անձն ինքն է որոշում լքել բնակավայրը, թե ոչ: Հիմնականում մարդիկ լքում են սոցիալ-տնտեսական անբարենպաստ պայմաններից ելնելով, դրա համար էլ հայրենիքում պետք է լավ պայմաններ լինեն, առաջին հերթին պետք է ապահովեն աշխատատեղերով: Ի վերջո նույնիսկ այլ երկրի քաղաքացիություն ստանալուց հետո էլ մարդը կարող է բնակվել իր երկրում:

Մարիանա Պետրոսյան