Մայիսի 2-4-ը լրագրողներից և ուխտավորներից կազմված խումբն այցելեց Տավուշի մարզի սամանամերձ գյուղեր:

Այդ գյուղերից մեկի՝ Այգեպարի մանկապարտեզն ու դպրոցը բազմաթիվ խնդիրներ ունեն:

Այգեպարի մանկապարտեզ հաճախում է 20 երեխա, որոնք ֆինանսական միջոցների բացակայության և անհարմար պայմանների պատճառով,  հավաքված են մեկ խմբում:

Մանկապատեզի տնօրեն Լիլիթ Մելիքյանը «Հայկական Վարկած »-ի հետ զրույցում պատմեց, որ մանկապարտեզի  առաջնահերթ խնդիրներից է հենապատի բացակայությունը:

«Վերջին կրակոցների ժամանակ մանկապարտեզը հրետանակոծվել է: Երեխաների համար արդեն սովորական են կրակոցները, սակայն մեզ համար մեծ խնդիր է, որ հենապատ լինի, պատնեշ լինի, որ երեխաներն ապահով մնան »,-ասաց Լիլիթ Մելիքյանը:

Տնօրենի խոսքով, մանկապարտեզը չնայած ապահովված է սնունդով, սակայն գույքի անհրաժեշտություն է զգացվում՝ հատկապես մահճակալների, պահարանների, խաղալիքների:

5 տարեկան Սարգիսը, որն այդ մանկապարտեզի սաներից է, հրաժարվեց իր երազանքների մասին պատմել, սակայն հպարտությամբ ասաց, որ մտադիր է զինվոր դառնալ, որպեսզի պաշտպանի իր ընկերներին ու հարազատներին:

Սահմանամերձ Այգեպար գյուղի միակ դպրոցը վերջին անգամ վերանորոգվել է 2001 թվականին՝ կառավարության և Միավորված ազգերի զարգացման ծրագրով:

Դպրոցի համար շատ կարևոր խնդիր է կոմպլեկտավորումը՝ երկու դասարանները միասին են դասավանդում՝ անկախ աշակերտների թվից:

Դպրոցի տնօրեն Վասիլի Ադամյանը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ միայն մի քանի առարկաներ են, որ հնարավոր չէ կոմպլեկտավորված դասավանդել:

«Որպեսզի ուսուցման որակը բարձր լինի, պետք է դասարանները տարանջատել, մյուս խնդիրը ուսուցչակազմի նյութական ծանր վիճակն է, շատ ցածր աշխատավարձ են ստանում»,-ասաց դպրոցի տնօրենը:

Նրա խոսքով, ճիշտ է բոլոր դասարաններում աշակերտներ կան, սակայն կա, որ մի դասարանում 2-3 աշակերտ են սովորում:

Ա. Սարգսյան