Ո՛չ մէկ բռնատիրութիւն կրնայ երկար գոյատեւել….պատմութեան իսկ տրամաբանութեամբ, քանզի անհատի, ժողովուրդի եւ ազգի ԱԶԱՏՈՒԹԻՒՆԸ բարձրագոյն ԱՐԺԷՔ է, որ ի վերջոյ կը հաստատէ ինքզինք….Ներքին թէ արտաքին բռնատիրութիւնը կը տապալի անպայման՝ մեր երկրին մէջ ալ, վերջ տալով «երկարացեալ» եւ սառնաչունչ ձմեռին եւ սկիզբը դնելով ազգային-հայրենական ԳԱՐՆԱՆ ԶԱՐԹՕՆՔԻՆ, որ գալու է…Անոր ոտնաձայնները արդէն պիտի լսուին շուտով….Ո՛Վ ԱԿԱՆՋ ՈՒՆԻ ԼՍԵԼՈՅ ԼՈՒԻՑԷ…

***

Գարնան այս վաղաժամ եղանակը կը նմանի մարդ էակի կեանքի գարնան՝ մանուկ ու պատանի տարիքին, երբ սիրտդ կը խայտայ կեանքի զուարթուն խանդավառութեամբ, անամպ բերկրանքով, երբ կը հիւսես երազներ՝ երփներանգ, պայծառ գոյներով, ուր ամպ-թախիծը չունի գոյութիւն….երբ կեանքդ՝ դեռ բողբոջ ու կոկոն, պիտի ծաղկի հրաշանման…եւ այնպէս կը թուի թէ ան պիտի ըլլայ այնքան գեղեցիկ, այնքան արեւաշող, ուր պիտի չըլլան երբեք դառնութիւն ու կսկիծ…: Գարուն կը բուրէ չորս դիս. արեւոտ, պայծառ երկինքը, դալարագեղ դաշտերը ինծի կը վերադարձնեն մանկութիւնս՝ անհոգ, կենսուրախ, վարդագոյն երազներով լի օրերս….որոնք միշտ ալ պիտի ապրին յիշողութեանս ծալքերուն մէջ, եւ պիտի պահ մը մանկացնեն զիս կրկին ու կրկին անգամ….

Երան Գույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից