Ցաւեր կան՝ լուռ, այրող, որոնց մասին չես ալ ուզեր խօսիլ, բայց սիրտդ կը խռովեն անոնք, լուռ կը տառապիս, կը մորմոքիս….մենութեանդ մէջ կ’արտասուես, իսկ մարդիկ՝ տեսնելով ժպիտդ, երբեք չեն կրնար թափանցել հոգւոյդ խորը, չեն կրնար զգալ սրտիդ ճենճերումը…..Մարդ էակը միշտ ալ առանձին է իր բուն տառապանքին մէջ, որ կեանքի խորախորհուրդ էութիւնն իսկ է….զոր կը փորձենք յաղթահարել գեղեցիկ պատրանքներով….

—

Վճռական եւ ճակատագրական պահեր կան, երբ յստակ ու մերկ կ’երեւին ա՛յն բոլոր ճշմարիտ արժէքներն ու գաղափարները, որոնց համար պիտի արժէր նոյնիսկ մեռնիլ, եթէ հարկը պահանջէր….Նման պահերուն, սուտ ու կեղծ հրապոյրները դիմակաթափ կ’ըլլան զարմանալիօրէն….Կեանքի բուն իմաստն ու խորհուրդը կը դառնան թափանցիկ, հայելիի նման կը ցոլան իրենց վճիտ մաքրութեամբ….Աչքերը կը բացուին տեսնելու ճշմարիտը, մերժելու սուտը՝ իր բոլոր կերպերով….Նման պահերուն, մարդկային-ազգային իտէալները յատկապէս լոյսի նման կը փայլին եւ կ’ուղղորդեն անհատն ու ազգը….

Երան Գույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից