Յունւարի 19-ին լրանում է Թուրքիայում հրատարակւող հայերէն-թուրքերէն «Ակօս» շաբաթաթերթի գլխաւոր խմբագիր Հրանտ Դինքի նահատակութեան 7-րդ տարին:

Հրանտ Դինքին թիկունքից երեք գնդակներ արձակող ոճրագործը իր զազրելի գործը «արդարացնելու» համար, փախուստի պահին, «գեաւո՛ւր» է կանչել… Դա հետագայում հիմք է հանդիսացել, որպէսզի սպանութիւնը պայմանաւորւի ազգային-ցեղապաշտական հակումներով յայտնի թուրք ազգայնամոլների հայատեացութեամբ: Հայութիւնը, սակայն, իր պոլսահայ արդարամիտ զաւակի կորուստը բնութագրեց ոչ այլ կերպ քանՙ «1.500,000 + 1» խորհրդանշանով, իսկ հարիւրհազարաւոր հայ, քուրդ եւ թուրք ցուցարարները, Պոլսի փողոցներում Հրանտի յուղարկաւորութեան օրը, դա բարձրաձայնեցին որպէս «Բոլորս Հրանտ Դինք ենք, բոլորս հայ ենք» ցնցիչ վանկարկումներով…

Հազիւ 10-ամեայ թերթիՙ «Ակօս»-ի գլխ. խմբագիրը, յատկապէս թերթի թուրքերէն սիւնակներում, հանդէս էր գալիս հայ-թուրք հասարակայնութիւնների միջեւ «պատմական վէճերը» փոխադրել երկխօսական-քաղաքակրթական ոլորտ, կոտրել կաշկանդիչ «տաբուները»…, բայց չէ՞ որ ազգայնամոլը, ցեղապաշտը եւ նոյնինքնՙ  «Էրգենեքոն»-ը չի հանդուրժում ու չի ուզում հասկանալ երկխօսութեան լեզուն…

Իսկ այսօր էլ, ցաւօք, թուրք հասարակայնութեան մօտ դեռեւս տիրական է ու սարսափազդու խօսքի ու գրչի ազատութիւնը: Այդ պատճառով իսկՙ Փամուքներն ու Աքչամները երկար տարիներից ի վեր արտաքսւածի կարգավիճակում են ու սեփական երկիր մուտք գործել չեն համարձակւում…

Թուրքական ցեղապաշտութիւնն ու Հայոց Ցեղասպանութեան ժխտողականութիւնը (այս վերջինը տասնամեակներ շարունակ նաեւ պետական մակարդակով է ի գործ դրւում) իրերի բերմամբ զուգորդւած են միմեանց, իսկ թուրքական պետական մարմինը եւ տւեալ դէպքում «Արդարութիւն եւ զարգացում» կուսակցութեան իշխանական պարագլուխները, որոնք առաջիններից էին, որ դատապարտում էին Դինքի սպանութիւնը (իմիտացիա՞…), մշտապէս փորձել են խոյս տալ այդ զուգորդումից: Աւելին, նրանք հէնց օրերս կրկին ապացուցեցին, որ շատ հեռու են արդարամտութիւնից ու պատմական անժխտելի փաստերը իրենց անւամբ կոչելուց, երբ նոյնինքն Էրդողանն ու Գիւլը թուրք հասարակայնութեանը նախապատրաստում էին Հայոց Ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցի Հայոց պահանջատիրութեանը հակահարւած տալուն:

Իսկ նման պարագաներում Դինքի«դատավարութեան» 7-ամեայ ձգձգումները առաւել քան երբեւէ զարմանքի տեղիք չեն տալիս…:

Դինքի յիշատակը, սակայն, ոչ թէ թուրքական «դատավարութիւններով”, այլ իր իսկ կենսատու «Ակօս»-ներում ցանած սերմերի ծլարձակումներով է յաւերժանում..:

ԴԵՐԵՆԻԿ ՄԵԼԻՔԵԱՆ

«Ալիք» օրաթերթի գլխաւոր խմբագիր