Այնքա՛ն շատ են մեր մօտ ողբերգակները եւ այնքա՛ն՝ սակաւ, կացութիւնը վերլուծող, նոր լուծումներ առաջարկողներն ու զանոնք ամէն գնով կեանքի կոչելու կամաւորագրեալները….Այնքա՛ն շատ են բամբասողները՝ հայ կեանքի դերակատար անձանց կեանքի յետին մանրուքներու մասին, եւ այնքա՛ն՝ սակաւ, հայ կեանքը վերակազմակերպելու կամ կառավարելու մասին նոր գաղափարներ, նոր միտքեր յղացողները…: Իսկ նոր միտք յղացողներն ու առաջարկողներն ալ ենթակայ են քարկոծուելու, լուսանցքայնանալու եւ պարսաւանքի առարկայ դառնալու….: Ահա թէ ինչու մեր մօտ, այնքան շատ են ոսկրացած կարծրատիպերը, քարացած միտքերը, որոնք էապէս կը խոչընդոտեն ամէն յառաջդիմութիւն….եւ հայ կեանքի ճահճացման միայն կ’առաջնորդեն…

***

Յաճախ մենք կը շփոթենք իրականն ու իտէալականը….այսինքն այն շօշափելի իրականութիւնը, ուր կ’ապրինք եւ իտէալականը, որուն կը ձգտինք, զոր կը բաղձանք, բայց չունինք…: Ասոր վառ օրինակներէն մէկն է հայերէնախօսութիւնը՝ հայրենիքէն դուրս, օտար ափերու վրայ: Տակաւ կը նահանջէ մայրենին՝ մեր նոր սերունդին մօտ. սա է բիրտ իրականութիւնը, զոր չտեսնելու տալը իրականութենէ փախուստ տալ պիտի ըլլար: Միւս կողմէ՝ այդ երեւոյթը ընդունիլն ու ձեռնածալ նստիլն ալ, պարտուողականութիւն պիտի համարուէին եւ են….Իտէալականն է որ ոյժ ու տեսիլք կու տայ հայապահպանման մեր ջանքերուն, թափ կու տայ մեր պայքարին, նորանոր միջոցներու մասին մտածելու խթան կը հանդիսանայ, պայմանաւ որ ցանկատեսութիւնը չշփոթենք բուն իրականութեան հետ եւ մենք մեզ չխաբենք….Իտէալականին ձգտելով միայն, մենք կրնանք կացութիւնը բարեփոխելու յոյսը փայփայել….

Երան Կույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից