Ի՛նչ որ ալ պատահի, չկորսնցնել ՀՈԳԻԻ ԼՈՅՍԸ….ներքին այդ լուսաւոր խորհուրդը, որ ամէնէն դժուար ու դաժան պահուն անգամ՝ յոյս կը ներշնչէ, կայծ կու տայ սրտիդ, չի ձգեր որ յուսալքութեան գիրկն իյնաս….Յուշարա՛րն է ան թերեւս այն բերկրանքին, զոր կեա՛նք կ’անուանենք, առանց խորանալու անոր իմաստի խորախորհուրդ շերտերուն մէջ….Կեանքը գերագոյն պարգեւն է Արարիչին մեզի տրուած….եւ մեզմէ կախեալ չէ՞ գերազանցօրէն՝ զայն իմաստաւորելն ու արժեւորելը….: Եթէ զգայարանքներդ չեն փթացած, եթէ անոնք կը զգան բնութեան ձայները, բոյրերն ու թոյրերը, երկնքի անհունութենէն մինչեւ արեւին ոսկեշող փայլն ու աստղերու բոցկլտանքը….խոտի ու ծաղկի բուրմունքն ու զմայլելի գեղեցկութիւնը….մանկան ճիչն ու զուարթուն հայեացքը….կ’ապրիս յայնժամ կեանքի հրաշք-խորհուրդը, կ’ըմպես անոր երանութիւնը, որուն հաւասար ոչինչ կայ այս աշխարհիս վրայ….որքա՛ն ալ քեզ հմայեն իրերու շքեղութիւնն ու պերճանքը…..

****

ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆԸ եթէ խօսքով ըլլար, հայը ամէնէն հայրենասէրը պիտի համարուէր, քանի որ ամէնէն շատ ի՛նք կը խօսի հայրենասիրութեան մասին՝ ճոռոմ-ճոռոմ բառերով, բաժակաճառերով եւ այլապէս….Բայց աւա՛ղ….Հայրենասիրութիւնը ամենօրեայ աշխատանք ու գործ է, յարատեւ մաքառում ու ոգորում, անդուլ ճիգ ու ջանք, աննկուն պայքա՛ր յանուն աւելի լաւ ապագայի….Ունի՞նք այս բոլորը: Բառերով երկիր ու ազգ չեն կառուցուիր, երբեք: Սփիւռքի մէջ, յետ-Եղեռնեան սերունդը յատկապէս, գիշեր-ցերեկ տքնաջան աշխատեցաւ, անդո՛ւլ, հանապա՛զ, որպէսզի արժանապատիւ կեանք կառուցէր իրեն եւ իր ընտանիքին համար….«փոշի ազգ» դարձած ցիրուցան բեկորներուն համար….Այդ սերունդը եւ անոր յաջորդը գիտէին հոսանքն ի վեր թիավարել «ՀԱՑԻ ԵՒ ԼՈՅՍԻ ՀԱՄԱՐ», ՀԱՅԿԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ համար….: Ներկայիս շատ բան փոխուած է, բայց փոխուած է մասնաւորապէս ՀԱՅ ԱՊՐԵԼՈՒ ԵՒ ՀԱՅ ՄՆԱԼՈՒ պայքարի կամքը, Սփիւռքի մէջ…..եւ ցաւ ի սիրտ՝ մեր հայրենիքէն ներս ալ….ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆԸ ՈԳԻ ԵՒ ԶՈՀՈՂՈՒԹԻՒՆ Է ԳԵՐԱԶԱՆՑՕՐԷՆ:

Երան Կույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից