Այսօր մեզ հասցեագրված հարցերին պատասխանում է  «Գալիկյան» փաստաբանական գրասենյակի ղեկավար Գարիկ Գալիկյանը.

ՀԱՐՑ

Ինձ հետաքրքրում է, թե երբ անձը դիմում է ոստիկանություն և հաղորդում տալիս հանցագործության մասին, ոստիկանության կողմից ի՞նչ ժամկետում պետք է համապատասխան հաղորդումը քննարկվի և պատասխան տրվի, և ոստիկանության աշխատակիցը ո՞ր դեպքում կարող է չընդունել քաղաքացու դիմումը:

 ՊԱՏԱՍԽԱՆ

ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 180-րդ հոդվածի համաձայն.

1. Հանցագործության մասին հաղորդումները պետք է քննարկվեն և լուծվեն անհապաղ, իսկ գործ հարուցելու առիթի օրինականությունը և հիմքերի բավարար լինելն ստուգելու անհրաժեշտության դեպքում դրանց ստացման պահից 10 օրվա ընթացքում:

Նույն հոդվածի 2-րդ մասին համաձայն`

Նշված ժամկետում կարող են պահանջվել լրացուցիչ  փաստաթղթեր, բացատրություններ, այլ նյութեր ինչպես նաև կարող են կատարվել դեպքի վայրի զննություն, հանցագործություն կատարելու բավարար հիմքերի առկայության դեպքում կարող են բերման  և անձնական խուզարկության ենթարկվել անձինք, հետազոտման համար վերցնել նմուշներ, նշանակել փորձաքննություն:

Ինչ վերաբերվում է երկրորդ հարցին, ապա եթե դիմում ասելով ի նկատի ունեք հաղորդում հանցագործության մասին, ապա նշեմ, որ յուրաքանչյուր դեպքում  ոստիկանության աշխատակիցը  պարտավոր է քաղաքացուց ընդունել հաղորդումը, քանի որ հանցագործության մասին տեղեկություն ստանալու յուրաքանչյուր դեպքում`  համաձայն քրեական դատավարության  օրենսգրքի 181-րդ հոդվածի  կայացվում է հետևյալ որոշումներից մեկը

1. քրեական գործ հարուցելու մասին.

2. քրեական գործ հարուցելը մերժելու մասին.

3. հաղորդումն ըստ ենթակայության հանձնելու մասին

ՀԱՐՑ

Խնդրում եմ պարզաբանել, թե ի՞նչ տարբերություն կա փոխառության պայմանագրի և պարտավորագրի միջև, ինչպե՞ս է կազմվում պարտավորագիրը և ո՞ր դեպքերում է նոտարական վավերացում պահանջվում:

ՊԱՏԱՍԽԱՆ

ՀՀ օրենսդրության մեջ պարտավորագիր հասկացողություն չկա, սակայն գործնականում այն օգտագործվում է օրինակ՝ փոխառության պայմանագիր կնքելիս:

Փոխառության պայմանագրով մեկ կողմը  /փոխատուն/ մյուս կողմին /փոխառուին/ է հանձնում ի սեփականություն դրամ կամ տեսակային  հատկանիշներով որոշվող իրեր, իսկ փոխառուն պարտավորվում է փոխատուին վերադարձնել միևնույն գումարի կամ քանակության իրեր: /Քաղաքացիական օրենսգրքի 877 հոդված/

Օրենքում  վերը նշված ստացականն էլ կամ դրամական գումար տալը հավաստող այլ փաստաթուղթը կարելի է համարել պարտավորագիր: Ուստի կարելի է համարել, որ հավաստվում է մեկ անձի կողմից մեկ այլ անձի նկատմամբ  պարտավորության կատարումը:

Փոխառության պայմանագիրը կնքվում է գրավոր ձևով: Գրավոր ձևը պահպանված է համարվում այն դեպքում, երբ փոխառուն ի հավաստումն փոխառության պայմանագրի, փոխատուին  տալիս է ստացական կամ  փոխատուի կողմից փոխառուին որոշակի  քանակի իր տալը հաստատող այլ փաստաթուղթ, որը  ինչպես նշեցի` կարող է լինել նաև պարտավորագիր:

Ստացականը կամ այլ փաստաթուղթը ստորագրվում է փոխառուի կողմից և ձեռք է բերում ապացուցողական նշանակություն: Այդ իմաստով պարտավորագիր վերնագրված փաստաթուղթը հավասարվում է հասարակ գրավոր ձևով պայմանագրին:

Պայմանագրի գրավոր ձևը չպահպանելը հանգեցնում է  փոխառության  պայմանագրի անվավերության:

Փոխառության պայմանագիրը կնքելիս նոտարական վավերացում չի պահանջվում:

Հ.Գ. Ձեզ հետաքրքրող հարցերը կարող եք ուղարկել armv12@mail.ru էլ հասցեին: Իրավաբանական խորհրդատվությունը կմատուցեն ճանաչված փաստաբանական գրասենյակներ: