ՀԱՅ ՀՈԳԻԻՆ պարզութիւնը, վսեութիւնը, բնութեան հետ ներդաշնակութիւնը….առանց սեթեւեթանքի, անպաճոյճ, իր նախնական նախաստեղծ մաքրութեամբ….ԱՅԴ ՀՈԳԻՆ կը գտնենք հայ գրականութեան անմահական էջերուն մէջ…Երէկ պատահաբար ձեռքս անցաւ ՕՇԱԿԱՆԻ մէկ անտիպ գրութիւնը՝ արձակ էջեր, ուր ան կը հանդիսադրէ հայ գեղջկական կեանքը, իր չքաւորութեան մէջ անգամ այնքան առինքնող ու վսեմ, մարդկային անեղծ տարրերով, բնութեան ու տիեզերքի հետ ներդաշն պարզութեամբ, մանկական անկեղծութեամբ տոգորուն, որ կը գրաւէ հոգիդ անմիջապէս….կը դպչի սրտիդ, կ’արթնցնէ անանուն խռովքներ ու յոյզեր, քեզ կը վերադարձնէ քու ՀԱՐԱԶԱՏ ԷՈՒԹԵԱՆԴ….: ՀԱՅ ՀՈԳԻՆ այնքան բիւրեղ է այնտեղ, «քաղաքակրթութեան» դիզած փոշիէն ու ժանգէն ձերբազատ….Հայ գրականութիւնը, հայ մշակոյթը կրնան մեզի վերադարձնել ՄԵՐ ԿՈՐՍՆՑՈՒՑԱԾԸ, անաղարտ ՀԱՅԿԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ, ՈՐ ՀԻՄՔԵՐՈՒ ՀԻՄՔԸ ԸԼԼԱԼՈՒ Է ԱԶԳԱՅԻՆ ՄԵՐ ՊԵՏԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ….

***

ՇՈՒԱՐԱԾ ու ԱՆՏԷՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ մը՝ Հայութիւնը՝ ՀՀ-էն ներս թէ Սփիւռքի տարածքին….եւ բազմաձայն անվերջանալի զրոյց, տեսակէտներու եռանդուն փոխանակում՝ իրարու ՑԱՒԸ մեղմելու, սփոփարար, ամոքիչ բալասան որպէս….Այդ ցաւին մէջ, տեղի-անտեղի խօսքեր, ճիշդը սխալին հետ համախառն կարծիքներ, որակումներ, զայրոյթ արտայայտող բառեր….Մեր «տարտը» մենք միայն կրնանք ըմբռնել, զգալ, հասկնալ….«Խեղդուողը օձին կը փաթթուի», կ’ըսէ մեր ժողովուրդը: Մենք ալ «խեղդուողի» վիճակին մէջ ենք, քանզի չի կրցանք «լողալ» սորվիլ ահա քանի տարիէ ու տասնամեակներէ ի վեր…Իսկ մեր շուրջը ամեհի ծովը կը փոթորկի….Ո՞ՐՆ Է ԵԼՔԸ: ՕՏԱՐԷՆ փրկութիւն չըլլայ որ սպասէք, սիրելի ժողովուրդ, մեր հարցերը ՄԵՆՔ ՈՒ ՄԻԱՅՆ ՄԵՆՔ ՊԻՏԻ ԼՈՒԾԵՆՔ՝ համերաշխ գիտակցութեամբ, պատասխանատուութեամբ, մեր սեփական ճակատագրին ՏԷՐԸ դառնալու յանձնառութեամբ, վճռակամութեամբ…ՄԵՆՔ ՄԵՐ ՄԷՋ ՊԻՏԻ ԳՏՆԵՆՔ ԱՅԴ ՀԱՒԱՔԱԿԱՆ ՈՅԺԸ, ԿԱՄՔԸ, ՆՈՒԻՐՈՒՄԸ՝ ՀԱՅՈՒԹԵԱՆ, ՀԱՅԿԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ, ՀԱՅՈՑ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՆ….ԵՒ ՊԻՏԻ ՀԱՒԱՏԱՆՔ ՄԵՆՔ ՄԵԶԻ, թօթափելով այդ հնոտի ՍՏՐԿԱՄՏՈՒԹԻՒՆԸ, իրա՛ւ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՄԲ….

Երան Կույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից