Երեկ խորհրդարանը քվերարկությամբ մերժել է ՀԱԿ-ի առաջարկը՝ Մարտի 1-ի դեպքերն ուսումնասիրող հանձնաժողովի ստեղծման վերաբերյալ:

Ներկայացված օրինագծին կողմ են քվեարկել բոլորը՝ բացի կոալիցիայի ներկայացուցիչներից:

Այս հարցը նախապատմություն ունի:

Նման հանձնաժողով ՀԱԿ-ն առաջարկել էր ստեղծել դեռ մինչև նախագահական ընտրությունները:

Այն ժամանակ հանրապետականներն ասում էին, թե միայն ժամանակային առումով են ընդդիմանում հանձնաժողովի ստեղծմանը՝ ընտրական գործընթացում շահարկումներից խուսափելու նպատակով:

Ի վերջո, փոխզիջումը գտնվեց. որոշվեց հանձնաժողովը ստեղծել ընտրություններից հետո:

Հիմա էլ պարզվեց, որ իշխանությունների և ՀԱԿ-ի պատգամավորների մոտեցումները տարբեր են նաև հանձնաժողովի իրավասությունների հարցում:

Ի վերջո, իշխանությունը ձևը գտավ և «խոնարհ կոճակների» միջոցով տապալեց Մարտի 1-ի դեպքերն ուսումնասիրող նոր հանձնաժողովի ստեղծումը:

ՀԱԿ գործիչները հանրապետականներին մեղադրեցին խոստումը դրժելու մեջ:

Սակայն քաղաքականության մեջ «մամայի կամ պապայի արև»-ը կատերգորիա չէ:

Փաստն այն է, որ Մարտի 1-ի հարցն անտեր է մնացել, այն ոչ միայն դուրս է մղվել քաղաքական օրակարգից, այլև՝ չկա կոնկրետ ուժ, որը պահանջատեր լինի այս հարցում:

Իշխանության վարքագիծը դատապարտելի, սակայն հասկանալի է. այսօր էլ բարձր պաշտոններ են զբաղեցնում մարդիկ, որոնց համար, մեղմ ասած, այնքան էլ հաճելի չէ ոճրագործության լիարժեք բացահայտումը:

ՀԱԿ-ը, հայտարարությունների մակարդակով, այս հարցի պահնաջատերն է:

Սակայն՝ միայն ֆորմալ առումով, իսկ իրականության մեջ այս հարցը ՀԱԿ օրակարգում առաջնային չէ շատ վաղուց:

Դատեք ինքներդ՝ սկզբում ՀԱԿ գործիչները շատ օլիգարխների, այդ թվում՝ Գագիկ Ծառուկյանին, մեղադրում էին խաղաղ ցուցարարների դեմ ուժ գործադրելու մեջ: Հետո՝ ոչ միայն Ծառուկյանը դարձավ ՀԱԿ դաշնակից, այլև ԲՀԿ համամասնական ցուցակում հայտնվեցին այն օրերի իշխանության հենասյուներից մեկը՝ Վարդան Օսկանյանը, նաև ներքին զորքերի այն ժամանակվա հրամանատար Գրիգոր Գրիգորյանը:

Հասարակությունը հասկացավ, որ Մարտի 1-ի թեման ոմանց համար դարձել է քաղաքական գործիք, որն, ըստ քաղաքական նախասիրությունների և ժամանակի, օգտագործվում է սրա- նրա դեմ:

Մարտի 1-ի թեմայի արժեզրկման կուլմինացիան դարձավ Լևոն Զուրաբյանի և Վարդան Օսկանյանի զրույցի գաղտնալսումը, որում ՀԱԿ համակարգողն ակնհայտորեն իրոնիայով էր խոսում Մարտի 1-ի մասին:

Այսօրվա այլանդակ քաղաքական համակարգը Մարտի 1-ի ծնունդն է:

Այդ համակարգում ոմանք ցոփ ու շվայտ կյանք են վայելում՝ ճիշտ այնպես, ինչպես վայելել են մինչև 2008թ-ը: Սակայն այդ համակարգին ինտեգրվել են նաև մարդիկ, ովքեր 2008 — 2009թթ -ի հանրահավաքներում կուրծք էին ծեծում, Մարտի 1-ի բացահայտումը համարում էին իրենց կյանքի նպատակ:

Ընդդիմադիր այդ գործիչների համար կյանքի նպատակը վերաիմաստավորվել է, նրանք այլ բաների մեջ են գտել իրենց հաջողության բանալին:

Ահա, թե ինչու է անտեր մնացել Մարտի 1-ը:

Ի դեպ, երեկվա քվեարկությամբ՝ ՀԱԿ-ը հերթական անգնահատելի ծառայությունը մատուցեց ԲՀԿ-ին: Այս խմբակցության պատգամավորների «կողմ» քվեարկելը կուսակցությանը «մաքրում» է Մարտի 1-ի քաղաքական պատասխանատվությունից, նամանավանդ որ՝ հանձնաժողովի ստեղծման մերժումը մեծամասնության կողմից՝ հնգամյա վաղեմության իրադարձությունները վերջնականապես դասեցին արխիվայինների շարքում:

Սուրեն Սուրենյանց