Ռուսական գազի գների թանկացման ֆոնին՝ քննադատությունը հիմնականում հասցեագրվում է Հայաստանի իշխանությանը:

Այդ քննադատությունն արդարացի է, որովհետև, ի վերջո, կառավարությունն է պատասխանատու ռուսական կողմի հետ բանակցությունների ձախողման, մեր տնտեսությունը ռուսական կախվածության մեջ դնելու, էներգետիկայի այլընտրանքային աղբյուրներ չգտնելու ու առհասարակ՝ անարդյունավետ կառավարման համար:

Սակայն գազի թանկացման համար պատասխանատու է նաև, գուցե՝ առաջին հերթին, Մոսկվան, մանավանդ՝ տեսակետ կա, որ Հայաստանի իշխանությունները պատժվում են եվրոինտեգրացիայի քաղաքականությանը հետամուտ լինելու համար:

Հայաստանում կան քաղաքական ուժեր, որոնք նույնիսկ սրա համար են մեղադրում Հայաստանի իշխանությանը՝ փորձելով արդարացնել Կրեմլի կայսերապաշտական քաղաքականությունը:

Բարեբախտաբար, նման տեսակետ հայտնողներն աստիճանաբար հայտնվում են քաղաքական փոքրամասնության մեջ: Ցավալին այն է, որ քաղաքական հիմնական ուժերը չեն ցանկանում հստակ դիրքորոշումներ արտահայտել հայ-ռուսական հարաբերությունների մասին՝ վայելելով բացառապես Տիգրան Սարգսյանին և նրա կաբինետին հասցեագրված քննադատության «հաճույքը»:

Այս գորշության մեջ հաճելիորեն առանձնացավ «Ժառանգություն» կուսակցության նախագահ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը:

Նա նախօրեին փորձել է կապակցել ռուսական գազի թանկացման և Հայաստանում գտնվող ռուսական ռազմաբազաների խնդիրները:

Տրամաբանությունը շատ հստակ է. եթե մեր ռազմավարական գործընկերը մեզ հետ խոսում է շուկայական լեզվով, ապա նույն լեզուն բնորոշ պետք է լինի նաև հայկական կողմին:

Հիմա ռուսական բազաների համար՝ Մոսկվան ոչ մի կոպեկ մեզ չի վճարում, ավելին՝ բազայի հետ կապված մի շարք ծախսեր հոգում է հայկական կողմը:

Հայաստանի իշխանությունից պահանջվում է մի բան՝ ռուսական կողմից պահանջել, որպեսզի նա հայկական կողմին վճարի իր բազաների տեղակայման համար:

Թե մեր ինքնիշխանության հարցը կլուծենք և թե՝ կմեղմենք գազի թանկացման հետևանքով առաջացած սոցիալական լարվածությունը:

Ի դեպ, նման քաղաքական արիություն արդեն դրսևորել են ադրբեջանական իշխանությունները՝ Գաբալայի հարցով, նույնիսկ՝ Կենտրոնական Ասիայի մի քանի ռեժիմներ:

Կգնա՞ Հայաստանի իշխանությունը նման քայլի: Կասկածում եմ:

Սեփական նախաձեռնությամբ՝ հաստատ չի գնա:

Հասարակության և քաղաքական ուժերի խնդիրն է՝ գազի թանկացման առիթն օգտագործել՝ քաղաքական օրակարգը նաև նման գլոբալ հարցադրումներով համալրելու համար:

Ի վերջո, մենք պետք է ապացուցենք, որ՝ ոչ թե ռուսական ֆորպոստի զինվորիկներ ենք, այլ՝ ազատ երկրի հպարտ քաղաքացիներ:

Սուրեն Սուրենյանց