ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման հայտարարել է, որ աշխատանքից ազատվել է ԱՄՆ հարկային ծառայության ղեկավարի պաշտոնակատար Սթիվեն Միլերը: Իսկ գիտե՞ր, թե ինչու է այդ մարդը զրկվել պաշտոնից: Նրա կազմակերպությունը «ոչ իրավաչափ» ստուգումներ է անցկացրել կազմակերպություններում, որոնք կապված են այս պահին ընդդիմադիր Հանրապետական կուսակցության հետ: [Խոսքը, բնականաբար, ԱՄՆ-ի Հանրապետականի մասին է, որովհետև Հայաստանի Հանրապետականը, ըստ Գալուստ Սահակյանի, երբեք ընդդիմադիր չի լինի]: Չորեքշաբթի Օբաման իր ելույթում նշեց` դատապարտելի վարքը, որը ի հայտ բերեց հարկային ծառայության գլխավոր տեսուչի զեկույցը, աններելի է: «Ես չեմ հանդուրժի նման վարք ոչ մի գերատեսչությունում, հատկապես հարկային ծառայությունում»: Մի խոսքով` ԱՄՆ նախագահը ջղայնացավ և, ինչպես ասում են, ձեռքը խփեց սեղանին: Այդտեղ հետաքրքիր առնվազն երկու հանգամանք կա: Նախ` որ ԱՄՆ-ում կա հարկային ծառայության գլխավոր տեսուչ, որը վերահսկում է այդ մարմնի գործունեությունը և հայտնաբերում է չարաշահումները: Պատկերացնո՞ւմ եք` Հայաստանում նման պաշտոն սահմանվեր, նրա տերը կլիներ մեր երկրի ամենակոռումպացվւսծ պաշտոնյաներից մեկը: Իսկ երկրորդը, իհարկե, այն է, որ «նալոգովիի շեֆը» պատժվել է ընդդիմադիր կառույցներում ոչ իրավաչափ ստուգումներ անցկացնելու համար: Հայաստանում ավելի շուտ հակառակը հնարավոր կլիներ` որ հարկայինը կպատժվեր, եթե ոչ իրավաչափ ստուգումներ չանցկացներ որևէ հացի փռում կամ երշիկի արտադրամասում, որի տերը կասկածվում է ընդդիմության հետ կապ ունենալու մեջ: Եվ ավելի խիստ կպատժվեր, եթե հանկարծ այդ կասկածելի մարդու «օբյեկտում» իրավաչափ ստուգում անցկացվեր:Երկու համակարգերի տարբերությունը դա է. մեկում խրախուսվում է ազատ կամարտահայտությունը ընդհանրապես և ազատ ձեռներեցությունը մասնավորապես, և պատժվում են բոլոր նրանք, ովքեր խոչընդոտում են դրան: Երկրորդում հակառակը` ձեռներեցությռւնը ձգտում են մտցնել իշխանության տիրապետության տակ: Դա երեւում է հատկապես ընտրությունների ժամանակ, իշխանության «շտաբիստները» մոտենում են ցանկացած մանր և միջին գործարարի ու ասում` կբերես մեզ այսքան ձայն, թե չէ` վատ կլինի: «Վատը» այն է, որ կգան տարբեր պետական մարմիններ, այդ թվում` հարկայինը, և այնպես կանեն, որ քո բիզնեսը կփակվի: Դա, հանրապետականների լեզվով, կոչվում է «աշխատել ընտրությունների» ժամանակ: Այստեղ գործարարի համար կա երկու տարբերակ` կամ գնալ առճակատման, կամ ենթարկվել: Բայց երկրորդ դեպքում ստորացված լինելու վիրավորանքը մնում է մարդու հոգում: Եվ շատ հնարավոր է, որ այդ սպին այնքան խորն է լինում, որ այդ գործարարն իր ընտանիքով որոշում է լքել հայրենիքը` որոշում, որը, կարծում եմ, պետք չէ խրախուսել կամ ողջունել, բայց որոշում, որը մարդկայնորեն հասկանալի է: Խոշոր բիզնեսի դեպքում գործում են փոքր-ինչ ավելի բարդ մեխանիզմներ, բայց էությունը նույնն է: Հիմա հասկանալի՞ է, թե ինչու ՀՀԿ-ն և ԲՀԿ-ն չեն կարող ընդդիմություն լինել;

Առավոտ