Այսօր «Վարկած» մամուլի ակումբում հյուրընկալված Կարո Եղնուկյանը, որը Պարույր Հայրիկյանի մտերիմ ընկերն է և, որպես կանոն, արտահայտում է հենց նրա տեսակետները, համաձայնեց իմ արած այն դիտարկմանը, որ նախագահի նախկին թեկնածու Վարդան Սեդրակյանը չի կարող լինել Պարույր Հայրիկյանի մահափորձի գլխավոր կազմակերպիչը:

Այս թեմայի մասին խոսելով՝ պարոն Եղնուկյանը սենսացիոն հայտարարություն արեց: Նա ասաց. «Երբ որ դուք մտածում եք, թե ով կարող էր կազմակերպել այս սպանությունը, այո՛, սա սպանություն էր, ոչ թե վախեցնելու փորձ: Սա սպանության փորձ էր, այսինքն` ընտրությունները պետք է հետաձգվեին, ով կարող էր շահել դրանից, ես չեմ վախենում ասել, որ թող իրենք մտածեն: Այո՛, հնարավոր է, որ այն ուժերը, ովքեր թեկնածու չեն առաջադրել նախագահական ընտրություններին և մտքափոխվել էին` այս կերպ էին ուզում հարցը լուծել»:

Քաղաքական գործիչը նուրբ ակնարկով ասաց նաև, որ մեր երկրի անկայունությամբ կարող էր շահագրգիռ լինել նաև մեկ այլ երկիր: Հաշվի առնելով Պարույր Հայրիկյանի անցած ճանապարհը՝ կարելի է ենթադրել, որ Եղնուկյանի ակնարկած երկիրը Ռուսաստանն է, կամ ավելի ճիշտ՝ այդ երկրի այն շրջանակները, որոնք նեոկայսերապաշտությունը դարձրել են պետական քաղաքականություն:

Ակամայից հիշեցի «Հոկտեմբերի 27»-ի թեմայով իմ բազմաթիվ մասնավոր զրույցները՝ քաղաքական տարբեր շրջանակների ներկայացուցիչների հետ:

Նույնիսկ «ուչաստկովվի» վարկածը հրապարակավ հալած յուղի տեղ ընդունող գործիչները մասնավոր զրույցներում ընդունում էին, որ Նաիրի Հունանյանի հանցախումբն ընդամենը գործիք է, բայց անմիջապես հավելում էին, որ մեր պետությունն անզոր է գնալ ոճրագործության համապարփակ բացահայտմանը, որովհետև դրա հետևում կանգնած են արտաքին ազդեցիկ ուժեր:

Ես չգիտեմ՝ Եղնուկյանի վարկածը ինչքանո՞վ է արժանահավատ: Ի վերջո, Կարոն, տվյալ դեպքում, փաստաբան չէ, քաղաքական գործիչ է և ազատ է վերլուծություններ կատարելու հարցում:

Ինձ այլ հարց է հետաքրքրում՝ նախաքննության մարմինը քննե՞լ է նրա նշած վարկածը, թե՞ դարձյալ հիմք է ընդունվել այն կանխավարկածը, թե անիմաստ է դա անել, որովհետև մեր պետության ձեռքը միևնույն է՝ իրական հանցագործներին չի հասնի:

Կամ մյուս վարկածը, որն առաջ է քաշում Եղնուկյանը:

Նա կապ է տեսնում Սեդրակյանի հանկարծահաս հարստացման և Հայրիկյանի մահափորձի կազմակերպման գործում նրա դերակատարության միջև:

Արդյո՞ք նախաքննության մարմինն ուսումնասիրել է Սեդրակյանի՝ իրոք պատկառելի ունեցվածքի ծագումնաբանությունը:

Սրանք հարցեր են, որոնց սպառիչ պատասխանները, գոնե ես, չեմ լսել:

Հետևաբար, կասկածներ ունեմ, որ մեկնարկած դատավարությունը կտա՝ «ո՞վ էր իրական կազմակերպիչը» հարցի պատասխանը:

Սուրեն Սուրենյանց