Մարդկային հարաբերությունները շատ տարբեր են: Դրանք երբեք մինչև վերջ չեն գոհացնում և ոչ մեկին: Մենք կատարում ենք սխալներ, որոնք այս կամ այն կերպ անդրադառնում են մեր կյանքի ընթացքի վրա, սակայն առանց սխալվելու էլ չենք կարող ապրել։

Սխալ 1 

Հարաբերություններ ստեղծելով՝ մենք հաճախ նայում ենք ոչ թե մարդուն կամ անհատականությանը, այլ հաշվի ենք առնում հատկանիշները։ «Տղամարդը պետք է լինի նպատակասլաց և պատվախնդիր», «կինը պետք է լինի քնքուշ և պահանջներ քիչ ներկայացնի»։ Արդյունքում՝ մենք պատրաստ չենք դիմացինին ընդունել այնպիսին, ինչպիսին նա կա, և «հարմարվել» նրա թերություններին կամ թուլություններին։

Սխալ 2

Մենք փայփայում ենք մեր երազանքները և չենք տեսնում, թե մեր առջև իրականում ով է և ինչի է ընդունակ։ Դա հաճախ լավ է, քանի որ սիրող մարդուն դրդում է ձգտել հասնելու մեր պատկերացրած իդեալին, բայց լինում է, որ սերը բավարար չի լինում և մարդը սկսում է տատանվել, հատկապես, եթե նա թույլ կամքի ուժ է ունենում:  Այս սպասումների ներքո, մենք  կորցնում ենք իրականության զգացողությունն՝ ավելի շատ սիրելով մեր ստեղծած կերպարը, քան իրական մարդուն,:

Սխալ 3

Մարդուն փոխելն անհնարին է, եթե ինքն անձամբ դա չի ուզում։
Առանց փոխադարձ պահանջների չի լինում, սակայն դրանք պետք է հիմնավոր լինեն, և այն, ինչ պետք է փոխվի, պետք փոխել անհապաղ, ձգձգումը բերում է հարաբերությունների դեֆորմացիայի․ իհարկե տրամաբական ժամկետները պետք է ընդունել երկուստեք:

Սխալ 4

Մի խորացրեք հարաբերությունները, քանի դեռ չեք ճանաչում մարդուն։

Հնարավո՞ր է հարաբերությունների սկզբում զգալ, թե ով է դիմացինդ: Շատ քիչ դեպքերում է, երբ մարդուն հնարավոր է ճանաչել մինչև վերջ, սակայն դրա անհրաժեշտությունը չկա, եթե լինի փոխադարձ ազնվություն: Մի խաբվեք հոգածությանը, ուշադրություն դարձրեք նրա վերաբերմունքին ոչ միայն ձեր նկատմամբ, այլև ձեր և իր շրջապատի:

Սխալ 5

Պետք չէ կորցնել սեփական ես ը: Սիրելի մարդուն նվիրվելու, նրա բոլոր ցանկությունները կատարելու, նրան մշտապես հարմարվելու, զիջելու, զոհաբերելու պատրաստակամությունը չի կարող դրական արդյունք տալ, եթե դու սպասում ես գնահատանքի: Զոհաբերություներ պետք չեն, դրանք չեն գնահատվում․ սպասել թե կլինի փոխադարձ երախտագիտության, նվիրվածության, կամ գոնե հասկացվածություն, անիմաստ է։ Եթե դուք չզգաք սեփական արժանիքները, ապա շրջապատը, չի գնահատի և չի հարգի ձեզ։

Սխալ 6

Շատ կարևոր է լինել բնական, ինչպիսին կաս, եթե դա չի ստացվում հարկավոր է ինքնագնահատականում լուրջ փոփոխություն կատարել: Արհեստականը միշտ էլ վանում է, մարդն անկրկնելի է: Անպայման ինչ որ տեղ, ինչ որ մեկը սպասում է ձեզ: Պետք չէ հարաբերություններ կառուցել՝ վախենալով, թե՝ դու անընդհատ սխալվում ես ուրեմն պետք է հարմարվել:

Սխալ 7

Երբ պարզ հարաբերությունների փոխարեն ամեն ինչ խճճում եք:  Կարող է լինել սեփական զգացմունքների պարզ դրսևորում. կարելի է խոսել և հասկանալ միմյանց, գալ  փոխադարձ համաձայնության: Իսկ երբ դրա փոխարեն հնչում են քննադատություններ և փոխադարձ մեղադրանքներ, երբ յուրաքանչյուրը մտածում է թե դիմացինը պետք է հասկանա, թե ինչ է ուզում սիրելին, սխալ է։

Սխալ 8

Սիրախաղը երբևէ կվերածվի ամուր հարաբերությունների, եթե
այս ամեն սխալները սրբագրվի սիրով, իսկ որ ամենագլխավորն է
չպետք է վախենալ բացահայտել քեզ, վախենալ մտերմությունից կամ, ընդհակառակը, վախենալ նրան կորցնելուց։ Ցանկացած սխալ արժեքավոր փորձ է, և երբեմն հարկավոր է դրա իրավունքը ևս ունենալ: Չնայած խելոքները սովորում են ուրիշների փորձի վրա, բայց չի կարելի միանշանակ ասել, որ սեփական սխալի հիման վրա դաս առնողները բացարձակապես հիմարներ են: