Մի քանի օր առաջ Գալուստ Սահակյանը լրագրողների առաջ հոխորտում էր, թե Սամվել Ալեքսանյանը 40 հազար աշխատող ունի: Ուզում էր ասել, որ Սամվել Ալեքսանյանը այդքան ընտանիք է պահում: Դե հիմա արի ու այդ մարդուն բացատրի, որ իրականում այդ 40 հազար հոգին են Սամվել Ալեքսանյանին պահում: Այս իշխանություններին թվում է, թե իրենք մեծ լավություն են անում, որ ասենք, ուսուցիչներին 40-50 հազար դրամ աշխատավարձ են տալիս, ու դրա դիմաց ուսուցիչները պիտի «մասսովկա» ապահովեն իշխանական միջոցառումների համար, ծանոթ-բարեկամների անձնագրային տվյալներ հավաքեն, ընտրություններ կեղծեն և այլն:

Հարցնում ես՝ այդ ո՞նց պատահեց, որ հայտնվեցիք իշխանության մեջ, միլիարդատերեր դառաք ու հիմա էլ զարմանում եք, որ մարդիկ ձեզ չեն ընտրում, ասում են՝ հա, բայց ձեր նվազագույն աշխատավարձը 30 հազարից դարձրեցինք 32,5 հազար, դե ձեններդ կտրեք, վեր ընկեք տեղներդ: Ամբողջ խնդիրն այն է, որ այս իշխանությունների միակ նպատակը հնարավորինս շատ փող «աշխատելն» է, ուրիշ նպատակ սրանք չունեն: Հանուն փողի՝ ամեն ինչ կծախեն՝ հանքավայրերը, արոտավայրերը, Երևանի պատմական շենքերը, Սևանի ջուրը, մի խոսքով՝ այն ամենը, ինչին «գին տվող կա»:

Այնպես որ այս իշխանությունների դեմ պայքարի միակ արդյունավետ ձևը նրանց «գրպանին խփելն է»: Այ դա իսկապես ցավոտ հարված կլինի: Իսկ «գրպանին հարվածելու» միակ ձևը համատարած գործադուլներն են: Թե չէ՝ քաղաքական հայտարարություններ, հանրահավաքներ, ակցիաներ, բողոքներ…Նման բաները սրանց վրա չեն ազդում:

Կհաջողվի՞ պայքարը տանել այս ուղղությամբ՝ հասարակությունը հաջողության կհասնի: Չի հաջողվի՝ ուրեմն սրանք կշարունակեն մարդկանց «երեսով տալ» գիշեր ցերեկ աշխատելով վաստակած 80-100 հազար դրամը ու ստիպել, որ դրա դիմաց մարդիկ նաև համբուրեն իրենց ձեռքերը:

Չորրորդ ինքիշխանություն