«Ա1 +»-ի լրագրող Մհեր Արշակյանն ընտիր, դաստիարակված մարդ է, փորձ և վաստակ ունի, օժտված է բարձր ինտելեկտով և պրոֆեսիոնալիզմով: Դա ասում եմ ոչ միայն գործընկերոջս գովելու համար, այլև փաստելու, որ նա կոոպերատիվ բուհը նոր ավարտած աղջնակ կամ պատանի չէ, որոնց մասին երկուշաբթի օրը խոսում էր ՀՀ նախագահը: Հիշեցնեմ, որ լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ Սերժ Սարգսյանը չհամաձայնեց իմ դիտարկմանը, որ Աժ գործարար պատգամավորները մեծ մասամբ անկիրթ են և անգրագետ: Պարզապես, ըստ նախագահի, խորհրդարանում աշխատող լրագրողները բավականաչափ արհեստավարժ չեն ու չեն կարողանում բացահայտել այդ պատգամավորների իրական մտավոր ունակությունները, նրանց հետ լուրջ խոսակցություն ծավալել: Եվ ահա այդ ասուլիսին հաջորդած երկու օրերին Մհեր Արշակյանը ամենայն հարգանքով և նրբանկատությամբ փորձում է կյանքի կոչել գործարար պատգամավորների թաքնված տաղանդները ի հայտ բերելու ծրագիրը: «Ա1 + »-ի կայքում դուք կարող եք դիտել, թե ինչով են ավարտվել այդ փորձերը: ՄԱՊ-ի Ալիկը և ԱԱՍ-ի Արտակը երկու օր շարունակ կոպտորեն մերժեցին գոնե երկու նախադասություն ասելու առաջարկը, Պլակատի Աներձագը դա արեց ավելի քաղաքավարի, Նավոն և Շմայսը ավելի բարի գտնվեցին և մտավոր մեծ ճիգերի շնորհիվ կարողացան 1-2 նախադասություն արտասանել, որոնք, սակայն, առանձնապես ամփոփ մտքեր չէին պարունակում: Կարո՞ղ ենք մենք այստեղից ենթադրել, որ այն մարդիկ, ովքեր հրաժարվել են տեսախցիկների առջև խոսել, նրանք Նավոյի և Շմայսի չափ էլ չկան: Բացառված չէ, իհարկե, որ նրանք հարցազրույց տան որևէ թերթի կամ կայքի [առանց տեսագրության], բայց դա «հաշիվ չէ», փողը կտան որևէ գրագետ մարդու, որն այնպիսի խորը մտքեր կվերագրի նրանց, որ Սոկրատեսն էլ կնախանձի:
Դուք կարող եք առարկել, որ մարդը կարող է չտիրապետել բանավոր խոսքին, կյանքում ոչ մի գիրք կարդացած չլինել, բայց հասարակության համար շատ օգտակար գործ անել: Օրինակ` համով պահածոներ սարքել կամ լավ աշխատող առևտրի կետեր բացել: Այո, դա անշուշտ այդպես է: Բայց նախ` ինձ թվում է, որ որևէ օրենքին դեմ կամ կողմ քվեարկելու համար, այդ օրենքի տեքստը ցանկալի է կարդալ: Երկրորդ` նման մարդկանց առկայությունը երկրի բարձրագույն օրենսդիր մարմնում (իսկ այդպիսի մարդիկ կան ոչ միայն իշխանական ՀՀԿ-ում, այլև «այլընտրանքային» ԲՀԿ-ում] ստեղծում է վարքի և աշխարհընկալման որոշակի ստանդարտներ: Այսինքն` որքան էլ այդ մարդկանց պախարակեն, ենթագիտակցության մեջ առաջանում է այն կարծրատիպը, թե հենց այդպիսին պետք է լինի «երկրի տերը»: Բացարձակապես չեմ ուզում մեր երկրում, այդ թվում` խորհրդարանում միայն վատը տեսնել: Հասկանում եմ նաև, որ մի օրում ժողովրդավարություն կամ օրինականություն չես հաստատի` դա մշակույթ է, որը ձևավորում է ամբողջ հասարակությունը: Բայց կան նաև հեշտ լուծվող խնդիրներ, այսպես ասած` մեկ քայլանոց կոմբինացիաներ: Դրանք գլոբալ հարցեր չեն լուծի, բայց մթնոլորտը կփոխեն: Իսկ մթնոլորտը բոլորս` նույնիսկ ամենավերևներում, գիտենք, թե ինչպիսին է:

Առավոտ