Այսօր ՎԱՐԿԱԾ ակումբում իրացման գոտու բնակիչներն  իրենց բողոքի ձայնը բարձրացրեցին. նրանք Կառավարությունից պահանջում են իրենց հասանելիք բնակարանները կամ գոնե փոխհատուցում՝ գումարի տեսքով:

Բացառիկ գերակա հանրային շահի և հասարակության ու պետության կարիքների անվան տակ, «Սիթի Սենթր Դիվելըփմենթ», «Գլոբալ Հիլզ» ՓԲԸ 2007 — 2009 թվականներին քանդվեց Հանրապետության, Խանջյանի, Տիգրան Մեծի և  Ֆիրդուսի փողոցների վրա գտնվող բնակարանները՝  խոստանալով երեք ու կես  տարվա մեջ ապահովել բնակարաններով:

Արդյունքում 180 ընտանիք  մնացել է փողոցում, նրանք վարձով են բնակվում, իսկ ընկերության կողմից ամսեկան հատկացված գումարն անգամ չի հերիքում վարձավճարին, նույնիսկ լինում են ուշացումներ:

«Մենք  դարձել ենք փողոցում բնակվող, տնից տուն տեղափոխվող, և հույս չունենք, որ նշված վայրում երբևէ կկառուցվեն բնակարաններ» — հուսահատ էին բնակիչները: Ըստ  նրանց իրենց առաջարկվել է, որ եթե չեն ցանկանում սպասել, կարող են պայմանագիրը փոխել գինու գործարանի մոտ կառուցած նորակառույց շենքի հետ:  Ստիպված որոշ մարդիկ համաձայնվել են՝ բայց ներկա դրությամբ այնտեղ էլ աշխատանք չի կատարվում»,- պատմեց տուժած բնակիչներից Մայիս Եփրեմյանը, որը, ՎԱՐԿԱԾ ակումբի պատուհանից ցույց տալով, շենքn ասաց. «Նայեք մինչև մայիս այս շենքը պատրաստ կլինի՞»:

Անդրանիկ Գրիգորյանը իր հերթին նշեց, որ Կենտրոնում ապրած քաղաքացիներն արդեն ճարահատյալ բնակվում  են տարբեր վայրերում, որպեսզի ընկերության հատկացրած գումարներով գոնե ապահովեն ապրուստի մինիմալ միջոցները.

«Ես ինքս արդեն քաղաքի 7 ծայրամասերում բնակարան եմ փոխել՝ տնից տուն: Մենք արդեն համբերություն չունենք, թող մեզ ապահովեն բնակարաններով, իրենք խոստացել են երեք տարի, արդեն ձգվել է 5 տարի: Պայմանագրում նշված է, որ հատուցեն փոխարժեքով Կենտրոն տարածքում, իրենք դա էլ չեն վճարում: Նախագիծը իրենք 650 դոլար են գնահատում, ես ՝ Կենտրոնում  ապրողս, 650 դոլարով կարո՞ղ եմ բնակարան առնել, իհարկե ոչ»,-մանրամասնեց Անդրանիկը:

Բնակիչները միասնաբար հայտնեցին, որ գնալու են մինչև վերջ, եթե Կառավարությունը չկատարի իրենց պահանջը, կդիմեն՝ Եվրոդատարան:

Նրանք հայտնեցին, որ ամենակարևորն այն է, որ իրենք չգիտեն , թե ինչին սպասեն, քանի որ այս պահին իրենց բնակարանների փոխարեն ընդամենը 2 մեծ փոս է, որը լցված է աղբով, և ոչ մի շինարարական աշխատանք չի արվում:

Բնակիչներից Կարապետյան Նունեի պատմությունը մի փոքր այլ է: Նունեի ամուսինը մահացել է 8 ամիս առաջ, նոտարից ժառանգության իրավունքի վկայագիր է ստացել, և իր սկեսրոջից գույքով առանձնանալու դեպքում, նոր միայն կարող են բարձրացնել իր վարձը.

«Իրենք ինձ առաջարկում են, որ կնքեմ նվիրատվության պայմանագիր, բայց ինչի՞ կնքեմ, եթե ես արդեն ունեմ, իմ ամուսինը 2 տան սեփականատեր, բայց ես ստանում եմ 32 հազար վարձ՝ 80 հազար դրամ վարձ եմ վճարում»,-պատմեց Նունեն:

Բնակիչները համոզված են, որ այդ բնակարանները կան, կառուցվել են, սակայն ինչ-ինչ հանգամանքներով թաքցնում են իրենցից. նրանք համաձայն են, թող լինի բնակարան քաղաքի այլ մասում, այլ վարչական շրջանում, սակայն լինի գումարային փոխհատուցում, ինչպես որ նշված է պայմանագրում:

«Մենք լինելով մեր երկրում, չենք կարողանում պաշտպանել մեր իրավունքները»,-վրդովված են քաղաքացիները: