Չէ, էդ Բարաք Օբաման հեչ մարդ չի… Բա դա անելու բա՞ն էր… Բա Քենիայի հեռավոր գավառում ծնվա՞ծը պիտի մեր երկրի իշխանությանը շնորհավորի, դրա՞ն ենք արժանի… Ինչևէ, կատակը` կատակ, բայց սևամորթ նախագահի կողմից Սերժ Սարգսյանին շնորհավորելը մի տեսակ սևերես վիճակներ է ստեղծում Րաֆֆի Հովհաննիսյանի համար: Քանզի ստացվում է, որ Սպիտակ տան սև տերը չի հավատում, որ «ԲաRevolution»-ն ի վիճակի է հաղթել: Առնվազն չի հավատում, որ կարող է հաղթել արագ:

Իսկ ԱՄՆ-ի ակնկալիքները Հայաստանից, դատելով Օբամայի ուղերձից, գտնվում են արտաքին-քաղաքական հարթությունում, և ըստ էության պարունակում են ներդրումների խոստում` որոշակի արտաքին-քաղաքական ուղեգծի դիմաց. «Մենք մեծապես հանձնառու ենք նպաստելու Հայաստանի զարգացմանը եւ ակնկալում ենք, որ Դուք Ձեր առաջնորդությամբ առաջ կտանեք ժողովրդավարության ամրապնդման եւ տնտեսական բարեփոխումների շարունակական գործընթացը, ինչը հնարավորություններ կընձեռի թե՛ Հայաստանի ժողովուրդի եւ թե՛ամերիկացիների համար, որոնք ակնկալում են ներդրում ունենալ նշանակալի ներուժ ունեցող արժեքավոր գործընկերոջ երկրում: Մենք կշարունակենք մեծապես աջակցել Լեռնային Ղարաբաղի խաղաղ գործընթացի առաջընթացին, որը պահանջում է բովանդակալից քայլ ձեռնարկել դեպի կարգավորում, ինչը կապահովի հարատեւ խաղաղություն եւ անվտանգություն: Ցանկանում ենք նաեւ շարունակել մեր աշխատանքը առաջ մղելու հայ-թուրքական հարաբերությունների հնարավոր կարգավորումը: Ձեր վերընտրվելը հնարավորություններ է ընձեռում մեր երկու երկրների հարաբերություններն առաջ մղելու համար եւ Ձեր ժառանգության ստեղծմանը` որպես առաջնորդի, որը խորացնում է Հայաստանում բարեփոխումները եւ առաջ տանում խաղաղության գործը ձեր ազգի եւ ձեր տարածաշրջանի ժողովուրդների համար: Վստահ եղեք, որ Միացյալ Նահանգները, որպես Հայաստանի մշտական բարեկամ եւ գործընկեր, ձեր կողքին է այս վեհ նպատակներին հասնելու գործում»:

Այսինքն` ԱՄՆ-ում կարծես թե այլևս ոչ իրատեսական են համարում հեղափոխական ճանապարհով Հայաստանում ցանկալի վարչակարգ հաստատելը ու գերադասում են աշխատել իշխանության հետ: Իսկ «բարևականներին» ոչ մի վառ հեռանկար չի սպասվում: Պարզ է, որ արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների պահանջը ոչ ոք չի պատրաստվում կատարել, առավելևս ոչ ոք չի վերանայի նախագահական ընտրությունների արդյունքները, ու խոշոր հաշվով նշանակություն չունի  Րաֆֆու` սահմանադրական դատարան դիմելը, եթե իհարկե հանկարծ վերջին պահին չփոշմանի: Թեև որոշ ընդդիմադիրներ շրջանակներ Րաֆֆուն զորակցելը պայմանավորում էին ՍԴ դիմելով, բայց դա ավելի շուտ նման է ուրիշի ձեռքով կրակից շագանակ հանելու փորձերին, քանզի եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը խաղա անհաշտ ընդդիմության դաշտում, իր հետևորդներին բավականին արագ կհիասթափեցնի ճիշտ այնպես, ինչպես եղավ ՀԱԿ-ի պարագայում: Նույն` կուսակցության վերափոխված ՀԱԿ-ին ձեռնտու է, որպեսզի բողոքավոր զանգվածները հիասթափվեն «Ժառանգության» առաջնորդից, և իրենք տիրանան այդ զանգվածին:

Դա հասկանալով հանդերձ է, որ Րաֆֆին փչացրեց ՀԱԿ-ի ամենասիրելի տոնը` մարտի 1-ը, երբ անցկացվում էին ավանդական հանրահավաք ու երթ` 10 զոհերին դրոշ և քաղաքական կապիտալ դարձնելով: Րաֆֆին հայտ տվեց հանրահավաքի ու երթի, Երևանի քաղաքապետարանը հաճույքով այդ հայտն ընդունեց, սակայն հանրահավաքի փոխարեն նա անցկացրեց բացօթյա ասուլիս, իսկ երթի փոխարեն բավարարվեց պարզ մոմավառությամբ: Դրանով նա «մանթրաժի» մատնեց ՀԱԿ-ին և Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, փաստորեն լիկվիդացնելով մարտիմեկյան բողոքի ակցիաների ավանդույթը:

Իսկ այդ ասուլիսին առաջին անգամ հնչեց, որ «բարևականները մասնակցելու են Երևանի ավագանու մայիսյան ընտրություններին, ինչպես նաև` ՏԻՄ ընտրություններին ամենուրեք, ուր Սերժ Սարգսյանի ցուցանիշները չապահոված համայնքապետերը հրաժարական են ներկայացնում: Եվ հաջորդ օրվա հանրահավաքին հնչեցրած այն միտքը, որ Սերժ Սարգսյանը ամսի 5-ին պետք է ներկայանա Ազատության հրապարակ և ներկայացնի իր հրաժարականը, ավելի շուտ ուղղված է զանգվածները հրապարակում պահելու նպատակին, քան իրական հեղափոխական քայլերին:

Ի դեպ, այդ հանրահավաքին Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հնչեցրեց մի բան, որը դեռ կօգտագործվի նրա դեմ. «Սիրելի հայրենակիցներ, այս պահը հսկա, աննխադեպ պատասխանատվության, պատմություն կերտող պահ է հայ ժողովրդի համար և բոլորը պարզ գիտակցում են՝ Հայաստանը, հայ ժողովուրդը, մեր առաքելությունը շախմատի խաղ չէ, թող ոչ մեկը հայ ժողովրդին, Հայաստանը չշփոթի որևէ խաղի հետ: Մեր դեմ խաղ չկա»: Հաստատ գալու է պահը, երբ կստեղծվեն տեսանյութեր, ուր կողք-կողքի երևալու են «Մեր դեմ խաղ չկա» ասող Րաֆֆին ու Վանոն… Բնականաբար, կողք-կողքի կերևան նաև կադրերը, թե ինչպես Ռուբեն Հախվերդյանը խոսում է «Ադրբեջանի հեռավոր գավառից» եկած նախագահի մասին, իսկ Րաֆֆին ասում է, թե Հախվերդյանն իրավունք ուներ այդպիսի բան հնչեցնելու: Իսկ եթե հավելենք նաև գորիսյան այն կադրերի հակաքարոզչական լիցքը, ուր Րաֆֆին վերցնում է հատակի շորը և սրբում հատակը… Չնայած հաստատ «Ժառանգության» առաջնորդը դեռ կհասցնի նորանոր «կիկսեր» թողնել:

Սակայն վերադառնանք Երևանի ավագանու ընտրություններին: Այն, որ ՀՀԿ ցուցակը գլխավորելու է Տարոն Մարգարյանը, ապահովելու է ՀՀԿ-ի անվիճելի առաջատարությունը: Դա փաստ է, և պատահական չէ, որ անհապաղ սկսվել է Տարոն Մարգարյանի վարկաբեկման կամպանիան: Եվ հարց է ծագում, թե ո՞ւմ համար է փորձ արվում դաշտ մաքրել: Երկու անուն կա հրապարակում` Սեդրակ Քոչարյան և Րաֆֆի Հովհաննիսյան: Երկուսն էլ երևանցի չեն (իսկ մայրաքաղաքային ընտրություններում դա կարևոր է), գումարած դրան Սեդրակ Քոչարյանին անխուսափելիորեն հետապնդում է Ռոբերտ Քոչարյանի բացասական իմիջի ստվերը: Հենց այդ ենթատեքստում պետք է դիտարկել Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հանդիպումը ԲՀԿ-ի հետ:

Հանդիպմանը բացի Գագիկ Ծառուկյանից ներկա էին Վարդան Օսկանյանը, Նաիրա Զոհրաբյանը, Վահե Հովհաննիսյանը` այսինքն նրանք, ովքեր միաժամանակ ներկայացնում են և Քոչարյանի, և Արևմուտքի շահերը: Ու այդտեղ չպետք է բացառել, որ փորձ է արվելու համատեղ ուժերով Րաֆֆուն Երևանի քաղաքապետ դարձնել: Միգուցե ԲՀԿ-«Ժառանգություն» — ՀՅԴ ալյանսով լինի մասնակցություն ինչպես մայրաքաղաքի, այնպես էլ այլ ՏԻՄ ընտրությունների: Միգուցե փորձվի այն տարբերակը, որ ԲՀԿ-ն առանձին կամ ՄԱԿ-ի հետ մասնակցի ընտրություններին, իսկ Րաֆֆին մասնակցի` դաշնակցելով ՀՅԴ-ի, Ժիրայր Սէֆիլյանի «Սարդարապատի» ու տարատեսակ «քաղաքացիական» նախաձեռնությունների հետ, և հետո, եթե հանկարծ ՀՀԿ-ն 50 տոկոսից քիչ ստանա, կամ Րաֆֆուն, կամ ԲՀԿ-ի թեկնածուին (միգուցե հենց Սեդրակ Քոչարյանին) դարձնեն քաղաքապետ:

Առաջին տարբերակը նվազ հավանական է, քանզի այդ դեպքում ԲՀԿ-ին շարքից կհանեն ճիշտ այն տեխնոլոգիայով, ինչ նախագահական ընտրություններից առաջ: Երկրորդի պարագայում, եթե հիմիկվանից պայմանավորվել են, ՀՀԿ-ն ջանքեր կգործադրի այդ պայմանավորվածությունը վիժեցնելու:

Համենայնդեպս փաստ է, որ հենց Րաֆֆի — ԲՀԿ հանդիպումից հետո «բարևականները» կոշտացրին իրենց քարոզչությունն ընդդեմ Սերժ Սարգսյանի և ՀՀԿ-ի: Ու ըստ ամենայնի, ժամանակի ընթացքում դրա սուր ծայրը կուղղվի նաև ընդդեմ Տարոն Մարգարյանի:

«ԲաRevolution»-ը ի զորու չեղավ գրավել նախագահական նստավայրը, հիմա թերևս փորձի գրավել մայրաքաղաքի քաղաքապետարանը: Իսկ ընդդիմադիր քաղաքապետով Երևանը կարող է արդեն ՀՀԿ-ի համար լուրջ պրոբլեմ դառնալ 2017-ի և 2018-ի ընտրություններին: Ինչը միանգամայն ձեռնտու է Ռոբերտ Քոչարյանին, սակայն բոլորովին պետք չէ Սերժ Սարգսյանին: Իսկ թե ինչու ՀՀ նախագահի մերձավորագույն կադրերից մեկն այժմ իր ռեսուրսներով աշխատում է «ԲաRevolution»-ի օգտին, դա առանձին հարց է:

Շաբաթվա Վարկածները մշակեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ