Նախագահական ընտրություններում ԲՀԿ հայտարությունից հետո, ինչպես կասեր հայտնի «վոյինը»` Ռոբերտ Քոչարյանը, հայոց քաղաքական դաշտում «տյունինգ» է սկսվել, իսկ ընդդիմադիր դաշտում յուղ էր վառվում. մինչև Բագրատյանի առաջադրումը:

Վերջինս առաջադրումն էական մի շարք խնդիրներ լուծեց:

ա.Փսորեց Ռուսաստանի, հետևաբար Քոչարյանի, Տեր-Պետրոսյանի, ինչու` ոչ, նաև Ծառուկյանի իդեա-ֆիքսը`  ընտրությունների համար բոյկոտի պասաժ ապահովելուն միտված: Փսորեց նաև հարկավոր դեպքում (եթե Սերժ Սարգսյանը չապահովի Մայր-Ռուսաստանի եվրասիական նկրտումները) ընտրությունները կլոունադայի վերածելու հանգամանքը, երբ  Սերժ Սարգսյանը կթողնվեր Հովիկ Աբրահամյանի համաերկրացիների` սուրենավանցիների հույսին, որոնք, փաստորեն, ստատուսով Սերժ Սարգսյանին հավասար «տղերք» էին լինելու՝ որպես նախագահ թեկնածուներ:

բ. Բագրատյանի առաջադրումը բավականին հետաքրքիր է դարձնելու նաև նախընտրական գաղափարական պայքարը: Նա ընդդիմադիր դաշտում մնացած այն քչերից է, որ երբեք չենթարկվեց քաղաքական կոնյուկտորային, չշեղվեց լիբերալ սկզբունքերից,  փաստական և բանավիճային հիմքերով, առաջ տարավ իր տեսակետները, որոնց հետ հաշվի նստել իշխանությունները պարտավոր էին, և դեռ` ե′ն:

գ.Ավելորդ է նաև ֆիքսումը, որ Բագրատյանն ավելի արժանապատիվ հակառակորդ է, քան` կարող էր լինել ԲՀԿ առաջնորդը` միջազգային հանության աչքին, և այս առումով նախընտրական պայքարը խիստ ցիվիլ դառնալու բոլոր շանսերն ունի:

դ.Բագրատյանը հեռանկարային է նաև պարտվելու դեպքում՝ որպես պատվավոր երկրորդ տեղը զբաղեցրած գործիչ, եթե նա չշնորհավորի էլ Սերժ Սարգսյանին (եթե, իհարկե, որևէ ֆորս-մաժոր չլինի. չնայած` Ռուսաստանի և «ողնաշարից վիրավոր» Պուտին Վլադիմիրիի դեպքում երբեք չի կարելի ասել` երբեք), ապա Բագրատյանի ներուժը, որպես տնտեսագետ, ժամանակակից գլոբալ տնտեսական տենդեցներին լավագույնս տիրապետող անհատ, հնարավոր է այս կամ այն կերպ կիրառել հայաստանյան կառավարման համակարգում, ինչն էլ կլինի դասական այն մոդելի կիրառում, որի համար ասվում է` և կույս մնալ, և հաճույք ստանալ: Ասել է` և Հայաստանի համար դա օգտակար կլինի, և «միջազգայինների» աչքի համար` հաճելի:

Ընդ որում, բոլոր ուժային կենտրոնների պարագայում էլ, քանզի նույն Բագրատյանը, որը համարվում է Գայդարի դպրոցի «տղաներից» (իսկ Պուտինը ողջ գիտակցական կյանքում, քանի ողջ էր Գայդարը, բացառապես օգտվում էր նրա տնտեսական խորհուրդներից, և իր ողջ գործունեությունը կառուցում ըստ այդմ), մյուս կողմից էլ, մինչև վերջերս, երբ Բագրատյանը մեկնում էր Ռուսաստան, գիշերում էր Չուբայսների ամառանոցում:

Իսկ թե ո՞վ է պարոն Չուբայսը Ռուսաստանի (ինչու` միայն) համար, չարժե ևս մեկ անգամ հիշեցնել, այնպես որ ի դեմս Բագրատյանի, խաղադաշտ է մտնում, ճիշտ է, մասամբ իմպուլսիվ, սակայն բավականին հետաքրքիր «իգրոկ»:

Որը կարող է հակակշռել ոչ միայն ԲՀԿ առաջնորդ Գագաիկ Ծառուկյանին, այլև որքան էլ ցավալի Տեր-Պետրոսյանի համար, նաև` Տեր-Պետրոսյանին:

Նամանավանդ որ` համ էլ երիտասարդ է:

Դե`ռ:

Վահե Հովսեփյան