Այս հոդվածը գրվել  է մեկ տարի առաջ այս նույն օրը.

Այսօր Սպիտակի 1988-ի ավերիչ երկրաշարժի 23-րդ տարելիցն էր: Երկրաշարժի հետևանքով ոչ միայն Սպիտակն ու հարյուրավոր բնակավայրեր, այլև Հայաստանի երկրորդ քաղաք` Գյումրին,  վերածվեց աղետի գոտու, որը 23 տարի անց էլ, չի թոթափել ավերված քաղաքի բարդույթը: Գյումրիում այսօր մարդիկ սովորական ու առօրյա հոգսերով էին, միայն ճանապարհային ոստիկաններն էին զգացնել տալիս, որ արտակարգ ինչ որ բան կա, թերևս` փողոցը խնամքով մաքրողները և մեկ էլ հատուկենտ մարդիկ, որ ծաղիկներ ունեին ձեռքներին:

Վաղուց չէի եղել Գյումրիում. ահագին բան է կառուցվել`հատկապես հյուրանոցներ, կային  կիսակառույցներ, բայց քաղաքը մի տեսակ անշունչ էր ու ամայի: Աշխույժ էր միայն շուկայի հատվածը, որտեղ խռնված մարդկանց տեսքը պատիվ չէր բերում «Ալեքսանդրապոլ» ունեցող քաղաքին:

Ի դեպ Գյումրիի քաղաքապետին պատկանող «Ալեքսանդրապոլ» հյուրանոցը իրականում արտաքին տեսքից այնքան էլ շքեղ չէր ինչքան, որ տեսանյութում էր. Շենքերի մեջտեղում, ոչ այնքան մեծ տարածք զբաղեցնող մի կառույց, որն ընդամենը համահունչ չէր իրեն շրջապատող շենքերի ճարտարապետական ոճին: Շրջակայքի խառը փնթիության ֆոնին, այն նույնիսկ մի տեսակ խամրում էր:
Կլինե՞ն Գյումրիում Վարչապետի խոստացած տեխնոպարկն ու  «Ալեքսանդրապոլը» կողք — կողքի, թե՞ Գյումրին կարժանանա Ալեքսանդրապոլի ճակատագրին, ցույց կտա ժամանակը, բայց մի բան հաստատ է. ժողովրդի համբերությունը անսպառ չէ: Իսկ պատմությունը կրկնվելու գեշ հատկություն ունի:

Հայկական Վարկած.