Տևական ժամանակ է, ինչ Փանոս Թերլեմեզյանի անվան  գեղարվեստի պետական քոլեջում բուռն կրքեր են եռում:

Քոլեջում, այս օրերին լուրջ հակասությունների ալիք է բարձրացել, երբ  հայտնի է դարձել, որ կայուն ավանդույթներ ձևավորած և բազում սերունդների համար ճանապարհ հարթած Թերլեմեզյանի նման հնագույն ուսումնական հաստատության ղեկն այսուհետ պատրաստվում են հանձնել  անխոջ դաշնակցական Ալվարդ Պետրոսյանի հարսին`  Աննա  Մնացականյանին, որը,  ըստ թերլեմեզյանցիների և, մասնավորապես, այսօր այնտեղ դասավանդող դասախոսների ու ուսանողների կարծիքով` ոչ մի կապ չի կարող ունենալ այս քոլեջի կառավարման հետ, բացի նրանից, որ քոլեջը տարիներ շարունակ իրենցով  են արել Պետրոսյանները, որոնց համար Թերլեմեզյանը  դարձել է  սեփական դուքյանի պես մի բան, ուր  բացի իրենց թայֆայից, ուրիշ ոչ ոք ոտք դնել  չի կարող:

Եվ այժմ, Աննա Մնացականյանի հավանական նշանակումը քոլեջի ներսում  իրարանցում և բավականին պայթյունավտանգ իրավիճակ է ստեղծել, ինչն էլ տարբեր մեկնաբանությունների  առիթ է հանդիսացել:

ԱԺ պատգամավոր Արագած Ախոյանը, որը Թերլեմեզյանի անվան ուսումնարանի շրջանավարտ է եղել, նույնպես անթույլատրելի է համարում  այս նշանակումը և  գտնում է, որ  նման կրթահամալիրում  ղեկավար կադրերի նշանակումները պետք է կատարվեն միմիայն պրոֆեսիոնալ մակարդակով:

Նա հետևում է իր հարազատ օջախում տեղի ունեցող զարգացումներին և «Հայկական  Վարկած»-ի   զրույցը  Արագած Ախոյանի հետ, Թերլեմեզյանի անվան կրթահամալիրում հնարավոր սցենարների մասին էր:

-Ինձ  համար Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի քոլեջը հոգեհարազատ օջախ է: Մինչև հիմա, երբ ես զանգահարում եմ այնտեղ, ինձ ձայնից ճանաչում են: Թերլեմեզյան անունն իր մեջ մի ամբողջ պատմություն է պարունակում, այն  91 տարվա կենսագրություն ունի:  Հավատացած եղեք, որ նախկինում Թերլեմեզյանի անվան  քոլեջը ավարտած կադրը, խնդիր չուներ հայտ ներկայացնելու`լուրջ արվեստագետ  դառնալու համար: Խորհրդային տարիներին ընդունված կարգ կար,  համաձայն որի`   նկարիչը նկարիչների  միության անդամ դառնալու համար, պարտադիր պետք է ավարտած լինեին Թերլեմեզյանի անվան ուսումնարանը:

Մենք տեսել ենք, թե ինչ «աուրա»  կար Թերլեմեզյանում, ուր մենք կրթվել ու դաստիարկվել ենք: Պատերն անգամ արվեստ էին շնչում,  որը  ստիպում էր մարդուն ճիշտ դաստիարակություն ստանալ: Ի դեպ, շատ սխալ է նաև  այն, որ  տարիներ առաջ  քոլեջի շենքը   տեղափոխեցին, ինչը, նույնպես, բարոյահոգեբանական առումով իր ազդեցությունը թողեց:

—Ստացվում է, որ այսօր, այն ինչ տարիների ընթացքում հաջողվել է պահպանել,  ամբողջությամբ ի չիք է  դառնում: Թերլեմեզյանի անվան կրթահամալիրի  ուսանողները համարում են, որ հաստատությունն այլևս վտանգված է, քանի որ այնտեղ ոչ ճիշտ կադրի ու մասնագետի են փորձում  գործուղել` ի դեմս  Աննա  Մնացականյանի:

-Գիտեք, ես երբեք ներքին խնդիրների մեջ չեմ խառնվել, բայց այսօր  ամբողջ աբսուրդը կայանում է  նրանում, որ կրթահամալիրի ներսում ոչ ճիշտ կադրային քաղաքականություն է տարվում: Տվյալ պարագայում մենք գործ ունենք ոչ սննդի օբյեկտի, ոչ էլ  գյուղատնտեսական նշանակության մի  ծառայության հետ, ուր կարող են վրիպումներ  լինել:

Այս դեպքում մենք գործ  ունենք հոգևոր արժեքների հետ,  որին պետք է շատ նրբորեն մոտենալ: Մենք այսօր գործ  ունենք մի կրթօջախի հետ, որտեղ մասնագետներ են հղկվում:  Իսկ այսօր  այն կոնտիգենտը, որն այնտեղ կրթվել է, նույնիսկ չի  էլ  ուզում այդ ուսումնարանի դուռը բացել:  Ի՞նչու, , ի՞նչ պատահեց: Ի՞նչ է այդ կրթօջախի ներսում մասնագետներ չկային, որոնցից մեկն  ու մեկին  կարելի էր տնօրեն նշանակել: Չի կարելի:  Այսօր ամեն ինչ խառնվել է իրար: Դրա համար էլ, ահա,   այս վիճակն է:  Ցանկացած մարդ այս կամ այն ոլորտում աշխատելու համար, նախ և առաջ համապատասխան մասնագետ պետք է լինի:  Ես հիմա կարող ե՞մ գնալ գիտությունների ազգային ակադեմիա  ղեկավարել:  Իհարկե չեմ կարող: Մարդը պետք է մասնագետ  լինի  և վերջ:  Ինչու՞  են ընդհանրապես  քաղաքական քվոտայով մարդկանց  պաշտոնների նշանակում ու ձեռքը  կրակն ընկնում:

— Կարծում  եք այս դեպքո՞ւմ էլ  դաշնակցության մատն է խառնված գործին:

— Ոչ, կարծես թե դաշնակցությունն այստեղ կապ չունի: Սա քաղաքականացված չէ.ես կարծում եմ, որ,  ըստ էության, այստեղ անձնական  կապերի հարց կա:

—Այսինքն, անձանական հզոր կապերը ստվերո՞ւմ են մասնագետ—կադրերի ընտրության անհրաժեշությունը:

-Ես չգիտեմ, թե ով ինչ կապերի մեջ է, բայց մի բան ակնհայտ է: Քոլեջի կանոնադրության  համաձայն, քոլեջում տնօրեն  պետք է ընտրվի այն մարդը, ով հինգ տարի դասավանդել է Թերլեմեզյանում և ունի  համապատասխան կրթություն: Թեև հիմա  էլ, մի կետ են ավելացրել,  ըստ որի`  այնտեղ տնօրեն կարող է նշանակվել այն անձը, ով  երեք տարվա կառավարման փորձ ունի: Պարզապես, սա այն հարցն է, որը  չի կարելի շրջանցել ու անցնել առաջ: Ես ինքս շատ հարգում են քոլեջի նախկին տնօրեն,  երջանկահիշատակ Սամվել Պետրոսյանին, նա իսկապես պրոֆեսիոնալ նկարիչ էր:

Բայց  առկա իրավիճակում վիճարկվում է մշակույթային կենտրոնի ճակատագիրը, որի մասին իսկապես  պետք է լրջորեն մտահոգվել, քանի որ Թերլեմեզյանը, դա մի ամբողջ պատմություն է:

Անի Սուլթանյան