Հոկտեմբերի 26-ին ԱԺ պատգամավորներ Նաիրա Զոհրաբյանը, Էլինար Վարդանյանը, Ալեքսանդր Արզումանյանը, Տիգրան Ստեփանյանը և Վահե Էնֆիաջյանը այցելել են «Երևան կենտրոն» ՔԿՀ՝ «ԿԳԲ-ի պադվալ»՝ շրջայց կատարելու:

Ըստ տեղեկությունների՝ Կարեն Հունանյանի հետ հանդիպում քրեակատարողական հիմնարկի ղեկավարը խորհուրդ չի տրվել, քանի որ, ինչպես փոխանցել են պատգամավորներին, Կարեն Հունանյանը հոգեպես անհավասարակշիռ վիճակում է: Կարեն Հունանյանի դեպքում բացվել է միայն բանտախցի դիտանցքը` «վալչոկը»: Պատգամավորները տեսել են հեռուստացույցի մոտ նստած Կարեն Հունանյանին, ով իսկապես խոսելիս է եղել:

Իսկ Նաիրի Հունանյանի հետ հանդիպումը կարճ է տևել: Հայտնի է միայն, որ Վահե Էնֆիաջյանը Հունանյանին հարցրել է, թե արդյո՞ք նա փոշմանել է իր արածի համար: Նաիրի Հունանյանի պատասխանները բավական անորոշ և անհասկանալի են եղել: Մասնավորապես, նա ասել է, որ իրենց բոլորի հոգիներն իր մեջ են:

Փորձեցինք ճշտել ԱՆ քրեակատարողական վարչության լրատվական վարչության պետ Գոռ Ղլեչյանից: Վերջինս հայտնեց, որ, իրոք, պատգամավորներն այցելել են Հունանյաններին, սակայն այլ մանրամասներ չգիտի, քանի որ ինքը չի ուղեկցել:

Մեր այն հարցերին, թե ինչո՞ւ է այցը գաղտնի պահվում, և ի՞նչու թեկուզ ՔԿՀ-ի հաղորդագրության միջոցով հանրությունը չի տեղեկացվում իրեն հետաքրքրող մանրամասներին, Գոռ Ղլեչյանը առաջարկեց պատասխանները ստանալ նշված պատգամավորներից:

Ստացվում է, որ մեր պատգամավորները ինքնանպատակ, իրենց հաճո՞ւյքի համար էին գնացել  տեսակցության: Դժվար չէ կռահելը, որ հանրությանը հետաքրքիր է, թե ինչ վիճակում են Հունանյան եղբայրները և առհասարակ «27» -ի հանցագործները:

«Հայկական Վարկած»-ը զրուցեց ԱԺ պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանի հետ. «Ես չեմ հասկանում, թե ինչու է ստեղծվել այս անառողջ աժիոտաժը, ես և  Էլինար Վարդանյանը չենք այցելել Հունանյաններին, ճիշտ է, եղել ենք «Երևան» քրեակատարողական հիմնարկում, մենք պարբերաբար այցելում ենք, վաղն էլ գնալու ենք «Նուբարաշեն» ՔԿՀ, նոյոմբերի  20-ին դրա հետ կապված խորհրդաժողով ունենք:

Այդ պահին, երբ մեր գործընկերները մտել են Նաիրի Հունանյանի մոտ, ես և Էլինար Վարդանյանը գտնվել ենք բուժկետում, նրանք մտել են մի պահ տեսել են ու դուրս եկել: Ես չեմ հարցրել տպավորություների մասին, քանի որ ինձ համար միևնույնն է՝ ողջ է, թե մեռած Նաիրի Հունանյանը»: