Խանջյան 20 հասցեում կիսակառույց, շինությունը փլուզվել է, քանի որ մեր ունեցած տեղեկություններով, անորակ է եղել կատարված շինաշխատանքը:
Սրա վերջնական պատասխանն, իհարկե, կտա փորձաքննությունը: Սակայն Երևանի քաղաքապետարանի հասարակայնության հետ կապերի վարչության պետ Արթուր Գևորգյանը Panorama.am-ին հայտնել է, թե շինարարական աշխատանքներն ընթացել են առանց քաղաքապետարանի համապատասխան թույլտվության:
Ասել է թե՝ մայրաքաղաքի կենտրոնում շինարարությունն ընթանում է առանց վերահսկողության, ու եթե չփլվեր շինությունը, այս մասին ոչ ոք չէր իմանա:  Չէր իմանա նաև, որ քաղաքապետի որոշմամբ կառուցապատողը տուգանվել է 2 միլիոն դրամ և շարունակել է սարքել:
Շինության սեփականատերը Մհեր Ավետիսյանն է, որն, իրեն պատկանող «Ջոս» համալիրը վաճառելով Հարություն Փամբուկյանին, որոշել է  դրա հարևանությամբ նոր օբյեկտ կառուցել:
Հետաքրքիր է, որ տարիներ առաջ «Ջոս» -ը կառուցելիս նույն սեփականատերը, նույն խնդրի առջև էր կանգնած. նրան չէին տալիս շինթույլտվություն՝ կանաչ տարածքում այդքան մեծ չափերով հիմնական շինություն սարքելու համար:
Միակ քարե շինությունը ժամանակին մեծ անուն հանած «Հին Հռոմը» մեռնում էր և այգու ու Երևանի ճակատագրով մտահոգվողներն ակնկալիք ունեին, որ այն վերակառուցվելով ևս կփոխի իր պրոֆիլն ու կդառնա թեթև օբյեկտ, իսկ այգին կձերբազատվի կապիտալ շինություններից:
Սակայն եղավ ճիշտ հակառակը. այգում կառուցապատման թույլտվություն ստացավ Գագիկ Ծառուկյանին պատկանող «Սպորտ կոմպլեքը», որը հսկայական կանաչ տարածք խժռեց այգուց` իր չափերով ու կառույցներով ստվերում թողնելով «Ջոս» -ը:
Դրանից հետո արդեն «Ջոսի» խնդիրները ինքնաբերաբար լուծվեցին ու այն շատ արագ կառուցվեց, իսկ այգում կապիտալ շինարարությունը սկսեց ընդարձակվել: Դեպի ներքև տարածվելով` իր մեջ ներառեց նաև նախկին վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանին պատկանող սրճարանը:
Քաղաքապետարանը թույլ է տվել, որ կառուցապատումը շարունակվի, բավարարվելով տուգանքով:

Բանն այն է, որ օրենքը ևս խրախուսում է այս գործընթացը. Ապօրինի կառույցն ավելի հեշտ է սեփականաշնորհելը, քան օրինական շինթույլտվություն ստանալը, թե,՛ գումարային, թե՛, փաստաթղթային առումով, սա գիտե յուրաքանչյուրը, ով առնչվել է շինարարության գործին, իսկ դրանից օգտվում է նա՝ ում թուրը կտրում է:
Ի վերջո, չի կարելի մարդկանց այս աստիճանի հիմարի տեղ դնել. Հանրային գերակա շահը չի կարող վերաբերվել միայն շարքային քաղաքացուն, իսկ մյուսներին ակնհայտ արտոնություն բերել:

Հենց այս է, որ հուսահատեցնում է: Մարդիկ չեն գտնում մեր երկրում օրենքի գերակայություն, որի առաջ բոլորը հավասար են և, որը փնտրում ու գտնում են օտար ափերում:

Ռուզան Ավոյան