Երեկ կարելի է ասել նոր շրջադարձ է տեղի ունեցել Վարդան Օսկանյանի շուրջ ստեղծված իրադրության առիթով: Ինչպես հայտնի է, Ազգային անվտանգության ծառայությունը քրեական գործ էր հարուցել նրա ստեղծած «Սիվիլիթաս» հիմնադրամի դեմ` փողերի լվացման մեղադրանքով: Եվ ահա, երեկ «Սիվիլիթաս» է այցելել Պետական եկամուտների կոմիտեն և պահանջել հիմնադրամի ֆինանսական հաշվետվությունը գործունեության չորս տարիների համար՝ սկսած 2008 թվականից:

Այդ շրջադարձը բավական ուշագրավ է այն իմաստով, որ խաղի մեջ է, փաստորեն, մտնում նաև ՊԵԿ-ը: Սա կարող է վկայել կամ` այսպես ասած, «երկրորդ ճակատը» բացելու մասին, կամ էլ` պարզապես կա այն իրողությունը, որ փողերի լվացման մեղադրանքով հարուցված գործում կան դժվարություններ մեղադրանքները «Սիվիլիթասի» հանդեպ հաստատելու հարցում, և ըստ էության իշխանությունները փորձում են նոր բան գտնել կառչելու և գործը շարունակելու կամ առնվազն թարմ պահելու համար: Ըստ ամենայնի փողերի լվացման մասով բան դուրս չի գալիս, և ներկայումս փորձում են գտնել, այսպես ասած, հարկային բացթողումներ կամ էլ այդ կողմից նայել իրավիճակին՝ հուսալով գտնել ինչ-որ բան` գործն առաջ մղելու համար: Ինչով կավարտվի այս ամենը` դժվար է ասել: Մի բան պարզ է, որ խմորը երևի թե դեռ շատ ջուր կքաշի:

Այստեղ հարցն այն է, թե ի վերջո, ո՞վ է այդ ջրից չոր և ո՞վ է թրջված դուրս գալու: Այստեղ հետաքրքրական է նաև, թե ինչի հետ գործ ունենք՝ ներիշխանական ինտրիգների և հաշիվների պարզաբանմա՞ն, թե՞ այնուհանդերձ առավել լայն քաղաքական մի պրոցեսի հետ: Համենայնդեպս, ուշագրավ է նաև մի բան, որ քաղաքական ամբողջ դաշտը, այդ թվում` նույնիսկ Վարդան Օսկանյանի հարազատ կուսակցությունը՝ ԲՀԿ-ն, բավական զուսպ են այդ գործի վերաբերյալ իրենց արտահայտություններում, ինչը վկայում է կամ այն մասին, որ այսբերգը ունի «ջրի տակ» գտնվող մի մեծ մաս, կամ էլ պարզապես այդ ուժերն են ինչ-որ բանի մասին կասկածում և չունենալով հստակ պատկերացումներ և տեղեկատվություն` գերադասում են լռել և հետագայում չկանգնել փաստի առաջ, երբ իրենց իսկ խոսքը կաշխատի իրենց դեմ: Առավել ևս, որ մինչև այժմ, ըստ էության, լռում է նաև Վարդան Օսկանյանը, որը հրաժարվում է ցուցմունքներ տալ որպես վկա` իհարկե օգտվելով իր սահմանադրական իրավունքից: