Քաղաքագետ Սերգեյ Շաքարյանցը այսօր լրագրողների հետ  հանդիպման ժամանակ  կարծիք  հայտնեց, որ Հայաստանի անկախության տոնը պետք է նշել ոչ թե սեպտեմբերի 21-ին, այլ մայիսի 28-ին, քանի որ հենց այդ օրն է հայոց պետականությունը վերականգնվել, վերստեղծվել: Միաժամանակ նշելով, որ, ճիշտ է, սեպտեմբերի 21-ը իր նշանակությամբ հայոց ժամանակակից պատմության կարևոր օրերից մեկն է, բայց այն վերստեղծման օր չէ. «Սեպտեմբերի 21-ը անկախության օր հռչակելը մի խմբի ցանկությունն էր` իրենց դերը պատմության մեջ մեծացնելու համար: Այնինչ, 1918 թվականի իրադար-ձություններն են ամրապնդել մեր ազգի իրավունքը մի տարածքի վրա և դա ձեռք է բերվել շատ դաժան պատերազմի արդյունքում, երբ լուծվում էր ազգի գոյատևման հարցը»,- ասաց բանախոսը:

1918թվականի ձեռքբերումները, ըստ նրա, շատ ավելի ծանրակշիռ էին.«Ազգը  հավատում էր, որ համատեղ ուժերով կարելի է օսմանին ջարդել: Իսկ օսմաններին մենք պետք է ջարդենք:  Դա ոչ միայն պատմական հաղթանակ էր, այլ մենք Ապարանում, Սարդարապատում, Ղարաքիլիսայում հոգեբանական և բարոյական հաղթանակ ենք տարել: 1918 թվականին գտնվեցին մարդիկ, ովքեր կարողացան ոտքի հանել ժողովրդին և այդ մարտից հաղթող դուրս գալ, ստիպել թուրքերին ընդունել պարտությունը: Դրանից վեր կա՞ այլ հաղթանակ,-նկատեց Շաքարյանցը:

«Մենք պարտավոր ենք միշտ հաղթել օսմաններին, սկզբում՝ հոգով, սակայն դա այսօր չկա մեծամասնության  գիտակցության մեջ»-նշեց քաղաքագետը:

Առաջին հանրապետության կարճատև գոյատևումը, քաղաքագետի խոսքով, և՛ հայերի մեղքով էր, և՛ ոչ.«Հայ ժողովուրդը մեղավոր չէ,-ասաց  Շաքարյանցը,- որ այն ժամանակ որոշակի շրջանակներ բաժանում էին ռուսաստանյան կայսրության տարածքը: Պատմությունը ցույց է տալիս, որ մեծերի մրցակցությունը փոքր ժողովուրդների համար լի են անակնկալներով»:

Սակայն նման պարագաներում, ըստ քաղաքագետի, պետք է ապավինել ոչ թե օտարերկրյա,այլ  սեփական ուժերին, լինել ուժեղ և  պատրաստակամ: