Հայաստանում պլաստիկ վիրաբուժության դիմում են շատերը, բայց միշտ չէ, որ  սպասելիքներն արդարանում են:Անդրադառնալով թեմային  3-րդ քաղաքային հիվանդանոցի պլաստիկ և վերականգնողական միկրովիրաբուժության ծառայության ղեկավար Գևորգ Ստեփանյանը, ասաց. «Հաճախ նրանք ոչ թե դժգոհ են լինում, այլ պարզապես չեն տեսնում Անջելինա Ջոլիի Քիթը, որի մասին երազում էին, բայց դա անհատական է և հաճախ հենց քթի ձևից է կախված»:

Նրա հավաստմամբ  Հայաստանում քթի վիրահատություններն իրենց քանակով չեն զիջում  պլաստիկ վիրահատությունների այլ տեսակներին: Քթի վիրահատությանը դիմում են ոչ միայն աղջիկները,այլև տղաները:

Գևորգ Ստեփանյանը զգուշացրեց, որ եթե օրինակ ականջախեցիների վիրահատությունը կարելի է անել մինչև երեխայի դպրոց գնալը՝ չբարդույթավորվելու համար, ապա քթի վիրահատության չի կարելի դիմել 17-18 տարեկանից ավելի շուտ:
Այդ տարիքում է, որ կարելի է ավարտված համարել մարդու օրգանիզմի հասունա-ցումը և կայացումը: Իսկ շատ ավելի մեծ տարիքում վիրահատություն անելը կախված է տվյալ մարդու օրգանիզմից:

Բժիշկը նշեց, որ արտասահմանում բնակվող մեր հայրենակիցները՝ հատկապես ռուսաստանաբնակները, քթի վիրահատության համար հաճախ գալիս են Հայաստան։

Վիրահատվողները մինչվիրահատական և հետվիրահատական դեպրեսիաների են ենթարկվում : Դրանից խուսափելու համար բժիշկը նշեց, որ իրենք հոգեբանական աշխատանք են տանում հիվանդների հետ, քանի որ հիվանդների համար հեշտ չէ ընտելանալ նոր քթի հետ:
Խոսելով վիրահատության  գների մասին վիրաբույժը նշեց, որ գինը կախված է տարվող աշխատանքից և ավելացրեց. «Գնային մեծ տարբերությունները, որ այսօր կան տարբեր հիվանդանոցներում չի խոսում բարձր կամ ցածր որակի մասին: Բոլոր բժիշկները նույն աշխատանքն են կատարում, պարզապես տարբեր գներով»:
Ասուլիսին ներկա  հոգեբան Մանե Սողոյանն էլ ասաց.«Շատերը ասում են, որ իրենց կյանքի դժբախտությունները կապված են հենց այս խնդրի հետ: Դա նպաստում է անձի լիարժեք գործունեությանը»:

Նա նաև նշեց, որ մարդիկ պլաստիկ վիրաբուժության դիմում են՝ ինքնագնահատականի բարձրացման համար: