«Առավոտ».  Թերթի գլխավոր խմբագիրն այսօրվա համարում գրում է. «Երեկ ես ստացա իմ` «հարգելի ընտրողիս» ծանուցումը, որտեղ գրված է իմ հասցեն` «Կոտայք, Զովունի 5 փ. 110», ինչպես նաև իմ քվեարկելու վայրը: Բայց բացի իմ ծանուցումից [թիվ 739206]` եկել է մեկ այլ ծանուցում [739207]` Մարի Գևորգյան Վրեժի անունով, որին ես պատիվ չունեմ ճանաչելու: Շուրջ 5 տարի իմ տան միակ սեփականատերը լինելով` հավատացնում եմ ձեզ, որ իմ տանը ոչ մի Մարի չի բնակվում և գրանցված չի: Հետաքրքիր է, ինչպես է նա հայտնվել ընտրողների ցուցակում:
Երեք շաբաթ քաղաքական ուժերը և ոստիկանությունը հավատացնում են մեզ, որ գնում են տնետուն, ստուգում են և մաքրում ցուցակները: Իրականում գնալով համոզվում եմ, որ նրանք բոլորը ծույլիկ են և ուժեղ են միայն խոսակցական ժանրում: Գուցե նրանք հույսները դրել են քաղաքացիների՞ վրա, որոնք ոչ միայն կփնտրեն իրենց անունը համապատասխան ցուցակում` համոզվելու համար, որ իրենք կան ընտրացուցակում, այլև կուսումնասիրեն, թե ովքեր են գրանցված իրենց հասցեում: Բայց չէ՞ որ դա ոչ թե քաղաքացիների շահախնդրությունն է, այլ քաղաքական ուժերի կամ «արդար ընտրություններ» խոստացող իշխանությունների, մասնավորապես` ոստիկանության: Իսկ կուսակցությունները պիտի ոչ թե խոսեն, թե ինչպես է իշխանությունը կեղծելու ընտրությունները, էս ինչպես են իրենք կռվից հետո բռունցքներ թափահարելու [հետընտրական գործընթացներ, հանրահավաքներ և այլն], այլ պիտի գործեին` հնարավոր կեղծիքները կանխելու համար: Իշխանությունն էլ` ՀՀԿ-ն [որովհետև մնացած կոալիցիոն կուսակցությունները «վիզ չեն առնում», որ իրենք իշխանություն են] պիտի ոչ թե երդվեր, թե ընտրությունները կլինեն արդար ու թափանցիկ, այլ բարձրացներ ընտրողների հավատը այդ թափանցիկության նկատմամբ: Ենթադրում եմ, որ նման ծանուցագրեր միայն ես չէ, որ ստանում եմ: 8 քաղաքական ուժ երեք շաբաթ` օրը մի բանի անգամ նույն բաներն էին ասում` արտագաղթ, կոռուպցիա, ստվերային տնտեսություն, անդունդի եզր և այլն: Այն էներգիան, որը նրանբ ծախսում էին հանրահայտ բաները արձանագրելու համար, կարելի էր ուղղել ավելի կառուցողական հունով և կազմակերպել այն մարդկանց, որոնք իսկապես արդար ընտրություններ են ուզում: Իմ կարծիքով` ի դեպ, նման մարդիկ Հայաստանում փոքրամասնություն են կազմում, բայց դա ակտիվ, որակյալ փոքրամասնություն է, որին հնարավոր էր առանց գոռալու և որևէ մեկին վիրավորելու դրդել օգտակար գործերի: Օրինակ` ցուցակները տուն առ տուն իրականում ստուգելու: Քանի որ առջևում նախագահական ընտրություններ են, և քաղաքական ուժերից և, բնականաբար, նաև` ոստիկանությունից առանձնապես հույս չկա, որ նրանք նպաստելու են ցուցակների «մաքրմանը», լավ կլինի, որ որևէ հասարակական խումբ, որը մեր երիտասարդ բնապահպանների նման ներգրավված չէ քաղաքականության մեջ, մոտակա մեկ տարում ձեռնարկեր այդ գործը:
Իսկ թե ում օգտին է «քվեարկելու» իմ տանը «բնակվող» Մարին` ես չեմ կասկածում»: