Թերթի խմբագիրը գրում է. «Մայր Աթոռը չի կարող «ժամանակակից հովերից» հետ մնալ և փորձում է «աստվածապաշտ» կառավարության օգնությամբ նորանոր արտոնություններ կորզել: Քանի որ ներկայիս կաթողիկոսի` Գարեգին Բ-ի մոտ բիզնեսմենի ջիղը շատ ավելի վառ է արտահայատված, քան հոգևորականի, դա միանգամայան բնական է: Եվ ահա երեկ կառավարությունը ԱԺ էր բերել մի նախագիծ, ըստ որի` պիտի գույքահարկից ազատվեն Հայաստանյայց Մայր աթոռին «սեփականության իրավունքով պատկանող, հուշարձանի կարգավիճակ չունեցող եկեղեցիները, հոգևոր, մշակութային, կրթա-դաստիարակչական, եկեղեցական և ծիսական պարագաների արտադրության և իրացման համար օգտագործվող շենքերն ու շինությունները, որոնց ցանկը սահմանել է գործադիրը»։ Այդ ցանկում ներառված է 286 օբյեկտ, որոնց թվում՝ 20 բնակելի տուն, 4 առանձնատուն և վիլլա, 10 դպրոց և մանկապարտեզ, 2 ճաշարան և սրճարան, 11 ֆուտբոլի մարզադաշտ՝ իր շրջակա կառույցներով, և այլն։ Նախ՝ «եկեղեցական և ծիսական պարագաներ» հասկացությունը չափազանց լայն է՝ դրանց արտադրության տակ կարելի է «սղացնել» ամեն ինչ։ Ի վերջո, կարելի է ապացուցել, որ առանց «Բենթլիի» հնարավոր չէ պատարագ մատուցել։ Երկրորդ՝ ի՞նչ է Մայր աթոռն անում առանձնատներում, վիլլաներում և հատկապես ֆուտբոլային դաշտերում, և ինչո՞ւ պետք է դրանք ազատվեն գույքահարկից։

Բնականաբար, նման հարցեր առաջացան նաև պատգամավորների մոտ։ Բայց Մայր աթոռի պատասխանը ես կարող եմ կանխագուշակել. Բոլոր նրանք, ովքեր խոսում են կաթողիկոսի «օբյեկտները» հարկելու օգտին, ցանկանում են քանդել Հայ Առաքելական եկեղեցին և ներդրված են աղանդավորական շարժումների արտասահմանյան կենտրոնների կողմից։ Նման սահմռկեցուցիչ մեղադրանքներից հետո ո՞վ կհամարձակվի ծպտուն հանել»։