Երևանի թիվ 176 դպրոցում և նույն  շենքում է տեղակայված «Ռ. Ազարյան» մասնավոր դպրոցը, որի մանկավարժները ստորագրությամբ Մ.Բաղրամյան, Ռ. Մկրտչյան, Է. Հարությունյան,  խմբագրությանը դիմում էին ներկայացրել` պատճենն ուղարկելով ՀՀ նախագահի Վերահսկողական վարչություն և Աշխատանքի պետական տեսչություն:

Ցավալի է իհարկե, որ մանկավարժները հեռացվելուց հետո են միայն բացահայտում այն ապօրինությունները, որոնց մեջ հաշտ ու խաղաղ գոյատևում են` մինչև հերթը իրենց անձին է հասնում, իրենց առնչվում, սակայն էլ ավելի ցավալի է, որ մեր դպրոցներում նման բարքեր են տիրում:Մանկավարժներից Մարինա Բաղրամյանը դպրոցում աշխատել է մոտ յոթ տարի և  ազատվել  աշխատանքից` առանց կոնկրետ պատճառաբանման:

Այս փաստը մասնավոր դպրոցի տնօրեն Նարինե Եփրեմյանը մեզ հետ զրույցում  բացատրեց.«Ջանա, ժամ չունեմ»: Բոլոնյան նոր կրթական համակարգը հնարավորություն տվեց որոշ հանրակրթական դպրոցների տնօրենների կրճատել ուսուցիչներին: Չկա կոնկրետ օրինական հրաման կամ իրավական ակտ, որտեղ պարզ և հստակ սահմանված լինի, թե ում և ինչ պայմաններում պետք է ազատել աշխատանքից: Սա, իհարկե, հնարավորություն է  տալիս տնօրենին ազատվելու անցանկալի ուսուցչից` առանց պատճառաբանման:

«Դպրոցում կան մարդիկ, ովքեր աշխատում են առանց պայմանագրի, ուսուցիչներին շատ անգամ աշխատավարձը ամիսներ շարունակ ուշացվում է: «Մենք մայիս ամսվա «աղքատավարձը» օգոստոսին ենք ստացել»,- ասաց մեկ այլ ուսուցչուհի` իր աշխատանքի դիմաց վճարվող գումարը համարելով «աղքատավարձ»: Նա ասաց, որ ստանում է 28 հազար դրամ:  Քանի որ դպրոցը մասնավոր է, աշխատավարձը կախված է նաև ծնողների ժամանակին վճարելուց: «Ո՞վ է լսել, որ տարվա ընթացքում մի քանի անգամ ուսուցչուհին գնա աշակերտների ծնողների մոտ և մուրա ուսուցման գումարը, որ ի վերջո դպրոցից աշխատավարձ ստանա»,- ասում է Բաղրամյանը:

Բողոքավոր ուսուցիչները դառնացած էին.այսօր  բացի դպրոցից՝ ուրիշ ոչ մի տեղ չեն կարող աշխատանք գտնել` հատկապես ավելի տարիքով կանայք, որոնք մոռացված են հասարակության և պետության կողմից: Այդ պատճառով է, որ հանդուրժում են, թե նվաստացուցիչ վերաբերմունքը և թե` չնչին աշխատավարձը:

Ուսուցչուհիները թվարկում էին այն բոլոր ապօրինությունները, որոնց մասին տարիներ շարունակ խեղդված լռել են. պատմեցին` ուսուցիչներ կան, որ աշխատում են առանց պայմանագրի: Ուսուցչանոց չունեն, կավիճն ինչ է, դա էլ չեն տալիս: Մեթոդ միավորման նիստեր երբևէ չեն անցկացվել, յուրաքանչյուր տարեվերջ ուսուցիչները ազատվում և կրկին ընդունվում են աշխատանքի, ամառվա արձակուրդների դիմաց չվճարելու նկատառումով:  Ուսուցիչներին ստիպում են չնշանակել բացակաները, «6» բալից ցածր չնշանակել. «Դե մենք էլ ստիպված 9 -ներ էինք նկարում, որ միջինը ստացվի իրենց ուզածը: Ի վերջո, ճաշացուցակը երբեք չի համապատասխանել իրականությանը: Աշակերտներ կան, որոնք գրանցված են պետական դպրոցում, սակայն սովորում են մասնավորում, մատյանը պահում են մի հատ, իսկ դասարանի կեսը սովորում է ռուսերեն, կեսը` հայերեն, նույն դասարանում, նույն դասաժամին: Ստուգումների ժամանակ աշակերտները ուղարկվում են տուն մի քանի օրով, որպեսզի չբացահայտվի մասնավոր դպրոցի «գաղտնիքը»:

Այս վերջին «գաղտնիքը» հետաքրքրեց ԿԳ նախարարության հանրակրթության վարչության պետ Նարինե Հովհաննիսյանին: Չնայած նրան որ, դպրոցը գործում է քաղաքապետարանի ենթակայության ներքո, և տիկին Հովհաննիսյանը մեզ տեղեկացրեց, թե պարզաբանումները պետք է ստանանք այնտեղից, խոստացավ անդրադառնալ երկու դպրոցում միաժամանակ սովորող աշակերտներին, որոնց տվյալներն, ի դեպ խմբագրությունում են:

Իսկ մասնավոր դպրոցի տնօրեն Նարինե Եփրեմյանը մեզ հետ զրույցում հավատացնում էր, որ ուսուցիչների բոլոր ասածները զրպարտություն են. «Դրանք մեկնաբանել պետք չէ, ջանա, դրանք հերյուրանք են»:

Հերյուրանք են թե ոչ, հուսով ենք կպարզի քաղաքապետարանի կրթության վարչությունը: Իսկ մենք տեղեկացնենք, որ ուսուցիչները երկար քաշքշուկից հետո ստանալու  են աշխատավարձի վերջնահաշվարկը, որը ևս մերժում էին նրանց: