Հարգելի հայրենակիցներ, բա տեղյա՞կ եք սենսացիոն նորությանը: Խաբա՞ր եք, ով է մեր առաջադիմության թշնամին: Իրո՞ք չգիտեք… Սահմանադրական դատարանի նախագահ նախագահ Գագիկ Հարությունյանն է, քանի որ կոծկել է բոլոր ոչ լեգիտիմ ընտրությունները` 1998-ից սկսած: Չե՞ք հավատում. Ամոթ ձեզ, բա միտինգի վախտ Լևոնն ա ասել: Ճիշտ է, մոռացել է, որ նույն պաշտոնյան ու նրա գլխավորած մարմինը քողարկել էին և իր, մեղմ ասած, կասկածելի ընտրությունը 1996-ին: Դե բայց ներելի է` իր օգտին արած ամեն ինչը օրինական է, իսկ իր դեմ արածը` ապօրինի…

Ուրիշ նորություն էլ իմացանք: Որ «հիմնադիր նախագահը» ընդհանրություններ ունի Ջորդանո Բրունոյի հետ (տեսնես ով ցանկություն կհայտնի նրա խարույկը վառելու), ու որ, Վիկիլիքսի արև (ըստ Լևոն Զուրաբյանի) Լևոնին ձայն տվել է ոչ թե 350 հազար, այլ 570 հազար մարդ: Այսինքն` 220 հազար ընտրող «ավազակապետությունն» անամոթաբար պարտակել է…

Եվ ի՞նչ եղավ վերջին հանրահավաքի արդյունքը: Ասացիք, որ լոխ ոչ լեգիտիմ են, կամ Լևոնի ասած` «ոչ օրինակարգ», և խոստացաք, որ եթե մինչև ամսի 23-ը Տիգրան Առաքելյանին բաց թողնեն, կվերսկսեք «գյալաջին» իշխանությունների հետ, իսկ եթե ոչ` ուրեմն կշարունակեք «ավազակապետության կազմաքանդումը»:

Թույլ տվեք կանխատեսում անել: Տիգրան Առաքելյանին չեն ազատելու, թեև թեթև խաղ տվին այդ ուղղությամբ` նրա դատարան ուղարկած քրգործը նախաքննության վերադարձնելով: Միգուցե ընդամենը թեթևացնեն նրա վրա դրված հոդվածը, ու ոչ ավելին: Բայց կան փոփոխություններ, որոնք դուք հռչակելու եք «ժողովրդի մեծ նվաճում»: Ավելի ճիշտ` Վաշինգտոնից ձեզ հրամայելու են համարել, թեև Մարի Յովանովիչի` «Վիկիլիքսում» հայտնված հեռագրերից բխում է, որ նա Լևոնին չի վստահում ու համարում է «քցող»:

Իսկ կհրամայեն իշխանական ճամբարում տեղի ունեցած փոփոխությունների պատճառով:  Սերժ Սարգսյանը «գուդբայ» ասաց ռուսաստանցի օլիգարխ Սամվել Կարապետյանի եղբայր Կարենին: Եվ նրա տեղը գալիս է ոչ թե Միքայել Մինասյանը, այլ արդեն իսկ պաշտոնակատար նշանակված Վիգեն Սարգսյանը: Այն Վիգեն Սարգսյանը, որին ժամանակին ուզում էին պաշտոնանկ անել ամերիկյան շպիոն լինելու համար… Գումարած դրան, անհայտ է, թե ով կնաշանակվի բազմափորձ, բայց անսպասելիորեն հանկարծամահ եղած Գարեգին Ազարյանի տեղը:

Բա ամերիկացիներին արված այդպիսի զիջման դիմաց ոմն Տիգրան Առաքելյանը էլ ո՞ւմ է պետք: Այս պայմաններում, եթե Ալիկ Սերգեիչը մնացող է, նրան թույլ կտան այդ երիտասարդին մաքսիմալ  ժամկետով բանտում պահել…

Այսպիսով, ՀՀ նախագահը իր նստավայրի երկրորդ մարդ նշանակեց մի անձի, որը լիովին բավարարում է ամերիկացիներին, կամ ինչպես ռուսներն են ասում, «պինդոսներին»: Դրա դիմաց Վաշինգտոնը աչք կփակի շատ բանի վրա, նախևառաջ` լևոնական ճամբարի գլխին խաղացած ցանկացած խաղ:

Միգուցե հանգիստ վերաբերվեն նաև «Հայկական աշխարհի» և «Պետության վախճանի» ասպետ Տիգրան Սարգսյանին չվաստակած հանգստի ուղղարկելուն. Ի վերջո հարմար կադր է` բոլոր սոցիալ-տնտեսական խնդիրները «դուրս գրելու» համար:

Բայց կարևոր հարցը հետևյալն է. իրականում ամերիկյան կադր Վիգեն Սարգսյանին ի՞նչ չափի ռեալ իշխանություն կտրվի: Եթե նույնքան, որքան Ռոբերտ Քոչարյանը տվել էր Արմենչիկին, ապա կորած ենք: Իսկ եթե Կարեն Կարապետյանի ունեցածից էլ քիչ` ապա որևէ լուրջ խնդիր չկա:

Համ էլ, դատելով ամեն ինչից, Ռոբերտ Քոչարյանը վերադառնում է: Եվ եթե նա հանկարծ դառնա իշխանության թիվ 2-ը, ապա կարող ենք թեթևացած շունչ քաշել, զի այդ դեպքում ամերիկյան շպիոնների ազդեցության մասին խոսք լինել չի կարող: Չմոռանանք, որ համաձայն «Վիկիլիքսի», նա ռուսների համար նույնիսկ ավելի նախընտրելի է, քան Սերժ Սարգսյանը: Եվ եթե նա եկավ, ապա անկախ նրա գարշելի խասիաթից, պետությունը կշահի: Զի նա կաշխատի ռուսներ գծով, իսկ Սերժ Սարգսյանը հանգիստ արևմուտք-մարևմուտք կխաղացնի: Ու կապահովենք իրական բալանս երկուսի միջև, որը լավագույնն է մեր երկրի շահի, ազգային էգոիզմի տեսակետից… Շառից, փորձանքից հեռու:

Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ